hindistan'da Yetişen Büyük Velîlerden. İsmi Abdülhâdî Bedevânî Olup Soyu Hazret-i Ömer'e Ulaşır. Hindistan'ın Bedâyun Şehrinde Doğdu. Doğum Târihi Bilinmemektedir. 1631 (h.1041) Senesi Bedâyûn'da Vefat Etti. Kabri Ziyâret Mahallidir.
abdülhâdî Bedevânî Önceleri Evliyânın Büyüğü Muhammed Bâki-billâh Hazretlerinin Talebesi İdi. Sonradan Bâki-billah Hazretleri Onun Terbiyesini En Üstün Talebesi, Evliyanın Gözbebeği İmâm-ı Rabbânî Ahmed Fârûkî Serhendî Hazretlerine Havâle Etti. Abdülhâdî Bedevânî Bu Sebeple Serhend Şehrine Gidip İmâm-ı Rabbânî Hazretlerinin Sohbetlerine Katıldı. Kısa Zamanda Onun Terbiyesinde Olgunlaştı. Nefsinin İstediklerini Yapmayıp, İstemediği Şeyleri Yaparak Nefsini Kötülüklerden Temizledi. Hocasının Emirlerini Yapmaktan Kıl Kadar Ayrılmadı.
mevlânâ Yâr Muhammed Kadîm Ve Abdülhâdi, İmâm-ı Rabbânî Hazretlerinin Hizmetinde İken, Bir Hücrede Riyâzet Çekerek Nefslerini Terbiye Ediyorlardı. Yâr Muhammed, Hep Sabahlara Kadar Namaz Kılar, Duâ Ederek Allahü Teâlâya Yalvarırdı. Abdülhâdî İse Çok Hasta İdi. İbâdete Gücü Yetmeyip Namaz Kılamamasına Üzülür, Mevlânâ'nın Hâline Gıpta Ederdi. Geceyi İhyâ Şerefini Kaçırdığından Gönlünde Büyük Bir Üzüntü Duyardı. Bir Gün İmâm-ı Rabbânî Hazretleri Onun Hakkında; "şeyh Abdülhâdî'nin Hasret Ve Üzüntüsü, Mevlânâ Yâr Muhammed Kadîm'in Nâfile İbâdetine Üstün Gelip, Onu, Ondan Daha Yüksek Makâmlara Çıkardı. Evet Çok İhsân Sâhibi Olan Allahü Teâlânın İşi Böyledir." Buyurdu.
abdülhâdî Bedevânî Hocasının Terbiye Ve Duâsı İle Evliyalık Makamlarına Yükseldi. Bağlılığının Mükâfâtı Olarak İmâm-ı Rabbânî Hazretlerinden İcâzet, Diploma Alıp İnsanlara Allahü Teâlânın Beğendiği Yolu Öğretmekle Vazîfelendirildi. Sonra Memleketi Olan Bedâyûn'a Döndü. Ömrünün Sonuna Kadar Verilen Vazîfeyi Yerine Getirdi. Bir Defâsında Hocasına Gönderdiği Mektup Karşılığında Hocası İmâm-ı Rabbânî Hazretleri Ona Şu Mektubu Gönderdi:
allahü Teâlâya Hamd Olsun! Sevgili Peygamberine, Âline Ve Eshâbına Salât Ü Selâm Olsun. Doğru Yolda Olanlara Duâlar Olsun!
kıymetli Kardeşimin Güzel Mektubu Geldi. Bizleri Çok Sevindirdi. Allahü Teâlâya Hamd Ve Şükür Olsun Ki, Ayrılık Günlerinin Uzaması, Muhabbeti Ve İhlâsı Sarsmamış. Bununla Berâber, Buraya Gelseydiniz Daha İyi Olurdu. "el Hayru Fî Mâ Sanaallahü Teâlâ!" Yâni Allahü Teâlânın Yaptığında Hayır Vardır. İnsanlar Arasından Ayrılmak, Uzlet Etmek İstiyorsunuz. Evet, Uzlet, Dostlara Yakın Başkalarına Uzak Olmak Sıddîkların Aradığı Şeydir. Mübârek Olsun. Uzleti İsteyiniz. Bir Köşeye Çekiliniz. Fakat, Müslümanların Haklarını Gözetmeyi Elden Kaçırmayınız! Resûlullah Efendimiz; "müslümanın, Müslüman Üzerinde Beş Hakkı Vardır: Selâmına Cevap Vermek, Hastasını Dolaşmak, Cenâzesinde Bulunmak, Dâvetine Gitmek Ve Aksırdığı Zaman Elhamdülillah Deyince, Yerhamükallah Demek." buyurdu. (bu Hadîs-i Şerîfi Ebû Hüreyre Hazretleri Haber Vermiştir. buhârîve müslim'de Yazılıdır.) Fakat, Dâvet Ettiği Zaman Gitmek İçin Şartlar Vardır. İhyâ'ül-ulûm kitabında Buyuruyor Ki: "çağıranın Yemeği Şüpheli İse Veya İslâmiyetin Yasak Ettiği Şey, Meselâ İpek Sofra Örtüsü, Gümüş Kap Ve Tavanda, Duvarda Canlı Resmi Varsa Veya Çalgı Çalınıyorsa, Oyun, Kumar Gibi Şeyler Varsa, O Çağrılan Yere Gidilmez." (bu Yasaklar, kimyâ-yı Seâdet kitabında Da Yazılıdır). Böyle Yasaklar Bulunan Yemeğe Gitmek Haram Veya Mekrûh Olur. Çağıran Kimse Zâlim İse Veya Ehl-i Sünnet Değil İse, Fâsık İse, Kötülük Yapan İse Veya Övünmek İçin Gösteriş İçin Çağırıyorsa Gitmek Câiz Olmaz.şir'at-ül-islâm kitabında Diyor Ki: "riyâ Olarak Çağrılan Yemeğe Gitmemelidir." muhît kitabında Diyor Ki: "oyun, Şarkı, Gıybet Bulunan Ve İçki İçilen Yemeğe Oturulmaz." metâlib-il-mü'minîn kitabında Da Böyle Yazılıdır. Bu Yasaklardan Hiçbiri Bulanmayan Dâvete, Gitmek Lâzımdır. Bu Zamanda, Bu Yasakların Bulunmaması Güç Oldu. Bundan Başka, Fârisî Mısra' Tercümesi:
yabancıdan Uzlet Et, Kaç, Dosttan Değil!
talebe Arkadaşları İle Sohbet Etmek, Bu Yolun Sünnet-i Müekkedesidir. Hâce Behâeddîn Nakşibend-i Buhârî Hazretleri Buyurdu Ki: "bizim Yolumuzun Temeli Sohbettir!" Uzlette Şöhret Vardır. Şöhret De, Âfettir. Sohbet Buyrulması, Talebe Arkadaşları İle Birlikte Olmaktır. Başkaları İle Sohbet Edilmez. Çünkü, Birbirinde Fâni Olmak, Yâni Başkalarını Unutmak, Sohbetin Şartıdır. Bu Da, Uygun Arkadaşla Olabilir.
hasta Yoklamak Sünnettir. Hastanın Bakıcısı Varsa, Ona Bakıyorsa, Başkalarının Dolaşması Sünnet Olur. Bakacak Kimsesi Yoksa, Dolaşmak Vâcib Olur. mişkât kitabının Hâşiyesinde Böyle Yazılıdır.
cenâzede Hazır Olmalıdır. Hiç Olmazsa Birkaç Adım Birlikte Gitmelidir. Böylece, Meyyitin Hakkı Ödenmiş Olur.
cumâ Namazına Ve Her Gün Beş Vakit Namaz İçin Cemâate Ve Bayram Namazlarına Gitmek İslâmın Zarûri Emirleridir. Herhâlde Gitmek Lâzımdır. Bunlardan Sonra Kalan Vakitleri, Yalnız Geçirebilirsiniz. Fakat Önce Doğru Bir Niyet Lâzımdır. Dünyâ Çıkarlarından Bir Şeyi Düşünerek, Uzleti Kirletmemelidir. Allahü Teâlâyı Zikir İçin, Kalbi Toparlamaktan Ve Dünyânın Bitmez Tükenmez İşlerinden Uzaklaşmaktan Başka Şey Düşünmemelidir. Niyetin Doğru Olmasına Çok Dikkat Etmelidir. Niyetin İçinde, Nefsin Bir Arzûsu Gizlenmiş Olmamasına Dikkat Etmelidir. Niyetin Doğru Olması İçin, Allahü Teâlâya Yalvarmalıdır. Böylece Tam Niyet Yapılabilir. Yedi Kere İstihâre Yapmalı, Doğru Niyetle Uzlet Eylemelidir. Böyle Olunca, Çok Faydası Umulur. Buluştuğumuz Zaman, Daha Çok Anlatırım. Vesselâm."(1'inci Cilt, 265'inci Mektup)
kaynaklar
1) Berekât; S.371
2) Tezkire-i İmâm-ı Rabbânî; S.343
3) Tezkiret-ül-vâsilîn; S.178
4) Hadarât-ül-kuds; S.344
