evliyânın Büyüklerinden. Hayâtı Hakkında Kaynaklarda Fazla Ve Yeterli Bilgi Yoktur. On İkinci Asırda Mekke'de Yaşadı. Nizâmiye Medresesinde Fıkıh İlmi Tahsil Etti.
zühd Ve Verâ Bakımından Zamânında Yaşayan Evliyânın Önde Gelenlerindendi. Haramlardan Şiddetle Kaçınır, Şüpheli Korkusuyla Mübahların Çoğunu Terk Eder Ve Dünyâya Zerre Kadar Meyl Etmezdi. Çok İbâdet Eder, Nefsini Terbiye Etmek İçin Sıkı Riyâzet Ve Mücâhede Ederdi. Nefsinin İsteklerini Hiç Yapmaz, İstemediklerini Yapmak İçin Çok Uğraşırdı. Elbise Olarak Sert Kumaşları Tercih Eder, Katıksız Yemek Yer, Vaktini Sıkıntılara Göğüs Gererek Sabırla Geçirirdi. Kendisine Zikir Olarak Şu İki Kelimeyi Seçmişti. "sübhânallahi Ve Bihamdihi, Sübhânallahilazîm Ve Bihamdihi."
mekke'ye Gelen Hibetullah Kuşeyri, Abdülmelik Taberî'yi Ziyarete Gitti Ve Ateşler İçinde Buldu. Binbir Zorlukla Oturan Abdülmelik Taberî; "hummaya Yakalandığımda Bununla Sevinirim. Çünkü Nefs, Hummâ, İle Meşgûl Olup, Beni Meşgûl Etmez. Bu Haldeyken Kalbimle İstediğim Gibi Yalnız Kalırım." Buyurdu.
suyuna El Ulaşamayacak Kadar Aşağıda Olan Ve Anber Denilen Bir Havuz Vardı. Abdülmelik Taberî Abdest Almak İçin Havuza Elini Uzattığında Su Yükselir Abdestini Bitirdiğinde Alçalırdı.
bir Gün Yanına Giden Hüseyin Zegandânî Onu, Başını Göğsüne Tamamen Eğmiş Murâkabe Hâlinde Buldu. O Sırada Bir Kısım İnsanlar Gelerek Ona Sorular Sordular. Abdülmelik Taberî Sorulan İlk İki Suale Cevap Vermedi. Üçüncü Sual Sorulunca Cevap Verdi. Hüseyin Zegandânî Ona Bunun Sebebini Sorunca; "resûlullah Efendimiz Sadece Üçüncü Suâlin Cevabını Telkin Etti. Öncekilerine İse Sükut Buyurdular. Onun İçin İlk İkisine Cevap Vermedim." Buyurdu.
abdülmelik Taberî, Bir Gece El-hüseynî İsimli Bir Zâtla Beraber Mescid-i Haram'da Bulunuyordu. Soğuk Bir Gece İdi. Abdülmelik Taberî'nin Gömleği Olmadığından Sırtı Soğuktan Çatlayıp Yarılmıştı. Mescidin Kapısında Sağ Elini Yanağı Altına, Sol Elini Başı Üzerine Koymuş Bir Halde Allahü Teâlâyı Zikrediyordu. El-hüseynî Ona; "şâyet Mescidin Bir Köşesinde Uyursanız Daha İyi Olur. Soğuktan Korunmuş Olursunuz." Deyince; "bir Gece Mescidde Uyudum. İki Kişi Gördüm. Mescide Girdiler Bana Yaklaşıp "mescidde Uyuma." Dediler. Onlara Kim Olduklarını Sorunca; "biz Melekleriz." Dediler. Bunun Üzerine Uyandım Ve Bundan Sonra Mescidde Uyumadım." Diye Cevap Verdi.
kaynaklar
1) Tabakât-üş-şâfiiyye; C.7, S.190-192
2) İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; C.5, S.379
