meşhûr Velîlerden. İsmi, Ali Bin Muhammed Müzeyyen, Künyesi Ebü'l-hasan'dır. Bağdât'ta Doğdu. Sonra Mekke-i Mükerremede Yerleşti Ve 939 (h.328)de Orada Vefât Etti. Kabri Mekke'dedir. Zamanında Yaşayan Evliyânın Büyüklerinden Cüneyd-i Bağdâdî, Sehl Bin Abdullah Ve Diğer Tasavvuf Ehli Büyük Âlimlerle Görüşüp Sohbet Etti. Tasavvufta Yüksek Haller Sâhibi İdi. Haramlardan Ve Şüpheli Şeylerden Son Derece Sakınır, Dünyâya Hiç Gönül Vermezdi.
başından Geçen Bir Hâdiseyi Kendisi Şöyle Anlatmıştır: "tebük Çölünde İdim. Su Almak İçin Bir Kuyunun Başına Gittim. Kuyunun Başında İken Ayağım Kayıp Birdenbire Kuyuya Düştüm. Kuyunun İçinde Geniş Bir Yer Gördüm. Orada Bir Yeri Düzeltip Oturdum. Kendi Kendime Dedim Ki: "eğer Allah İndinde Makbûl Bir Kul İsem, Bende Bir Şey Varsa, Burada, Ölüp Kalmam. Suyun Bozulup, İnsanlar İçin Faydasız Hâle Gelmesine Sebeb Olmam. Böyle Dedikten Sonra Heyecânım Gitti, Sâkinleştim, Kalbim Rahatladı. Bu Halde Otururken Birdenbire Bir Hışırtı İşittim. Merak Edip Etrafıma Bakınırken Kocaman Bir Yılanın Yukardan Aşağıya Doğru Kuyuya İndiğini Gördüm. Hâlime Bakıp, Kendimi Kontrol Ettim Sâkindim, Telâşım Yoktu. Yılan Kuyuya İndi, Etrafımda Dolaşmaya Başladı. Ben Son Derece Sâkindim. Hiç Ürpermiyor, Rahatsız Olmuyordum. Yılan Etrâfımda Dolaştıktan Sonra Kuyruğunu Sıkıca Vücûduma Sardı. Sonra Beni Çekerek Kuyudan Çıkardı. Dışarı Çıkınca Vücûduma Doladığı Kuyruğunu Çözüp Beni Bıraktı Ve Gözden Kayboldu. Nereye Gittiğini Göremedim. Sanki Yer Yarıldı Yere Girdi Veya Gökyüzüne Uçup Kayboldu!"
câfer Huldî Şöyle Anlatmıştır: "ali Müzeyyen'i Dâvet Ettim. Sohbet Sırasında Bana Faydalanacağım Bir Şey Söyle Dedim. Buyurdu Ki: "bir Şeyin Kaybolduğu Zaman Yâhut Da Bir Kimseyle Buluşmak İstediğin Zaman Şu Duâyı Oku: "yâ Câmiannâsî Liyevmin Lâ Raybe Fîhi. İnnellahe Lâ Yuhlif-ül-mîâd. İcmâ' Beynî Ve Beyne..." Duânın Sonuna İstediğin Şeyin Adını İlâve Et. Allahü Teâlâ Aradığın Şeyi Veya İnsanı Bulmanı Nasîb Eder. Ben Bu Duâyı Okuyup Ne İstedimse Duâm Kabûl Olundu."
kendisi Şöyle Anlatmıştır: "mekke'de İdim. İçime Bir Yolculuğa Çıkmak Arzusu Düştü. Yola Çıktım. Birr-i Meymun Denilen Yere Vardığımda, Ölmek Üzere Olan Birini Gördüm. Yaklaşıp; "lâ İlâhe İllallah De!" Dedim. Gözünü Açıp Şu Beyti Okudu:
bulursa Cân Azığı Gönlüm Muhabbet Gibi Doludur.
âşıkların Ölümü Muhabbet Borcunun Üzerine Olur.
sonra Vefât Etti. Lâzım Olan Hazırlıkları Yapıp Namazını Kıldırıp Defnettim. Bu Hâdiseden Sonra İçimden Yolculuk Arzusu Çıktı; Mekke'ye Geri Döndüm."
ali Müzeyyen Hazretleri Buyurdu Ki:
"bir Kalpte, Âhiret Arzusu Çoğaldıkça, Dünyâ Düşüncesi O Kalpten Kaybolur."
"tasavvuf, Her Şeyin Sâhibi Olan Allahü Telânın Emirlerine Büyük Bir Teslimiyetle Boyun Eğmektir."
"allah Yolunda Nefsi İle Yürümek İsteyen, Daha İlk Adımında Hatâ Etmiş Demektir. Nefsini Terkedip De İhlâs İle Her Şeyde Allahü Teâlânın Rızâsını Düşünerek Yola Çıkarsa, Allahü Teâlâ Ona, Kendisine Kavuşturacak Rehberi Tanıtır."
"ucub Sâhibi, İyi Amellerini Beğenip Güzel Ve Kusursuz Gören Kimse, Yavaş Yavaş Helâke Gider. Yaptığı Kötülükleri İyi Zanneden İse Zâten Felâkettedir."
"ucub, Allahü Teâlânın Ebedî Hoşnutsuzluğuna Sebeb Olur."
"yemin Ederim Ki Helâk Olanlar Kalplerinde Zenginlik Sevgisi Taşıdıkları İçin Helâk Olurlar."
"bir Kimse, Görünüş Îtibariyle Sıddîklar Mertebesinde De Olsa, Bir Göz Açıp Kapayacak Kadar Zaman, Kalbi, İnsanı Allahü Teâlâdan Uzaklaştıran Şeylere Meylederse, O Kimse İlerleyemez."
"allahü Teâlânın, Kendisine Kâfi Olduğunu Bilmeyen Kimseyi, Allahü Teâlâ Mahlûklara Muhtâc Eder."
"bir Kimsenin Bir Günâh İşledikten Sonra Tekrar Günah İşlemesi, İlk Günâhın Cezâsıdır. Bir Sevap İşledikten Sonra Tekrar Sevab İşlemek De, Birinci Sevabın Karşılığı, Mükâfâtıdır."
"mârifet; Allahü Teâlânın Rubûbiyyetinin Yâni Kemâl Sıfatlarla Muttasıf Ve Noksan Sıfatlardan Uzaklığının Kemâlde Olduğunu, Kendi Nefsinin O'nun Kölesi Bulunduğunu İdrâk Etmek, O'nun Her Şeyin Sâhibi Olduğunu, Her Şeyin O'nunla Var Ve Kâim Olduğunu, Her Şeyin O'na Döneceğini Ve Bütün Mahlûkların Rızkının O'na Âid Olduğunu Bilmek Demektir."
kaynaklar
1) Hilyet-ül-evliyâ; C.10, S.340
2) Şezerât-üz-zeheb; C.2, S.316
3) Târih-i Bağdâd; C.12, S.73
4) Tabakât-ül-kübrâ; C.1, S.111
5) Câmiu Kerâmât-il-evliyâ; C.2, S.158
6) Nefehât-ül-üns (osmanlıca); S.211
7) Risâle-i Kuşeyrî; S.160
8) Tam İlmihâl Seâdet-i Ebediyye; S.1000
9) Tabakât-üs-sûfiyye; (ensârî); S.333
10) El-bidâye Ven-nihâye; C.11, S.193
11) Sefînet-ül-evliyâ (fârisî); S.146
12) Tabakât-ül-evliyâ; S.140
13) Tearrüf Şerhi; S.188
14) Sıfat-üs-safve; C.2, S.175
15) İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; C.3, S.180
