Allah adamlarından olan bu mübarek zat,

Bir gün şükür hakkında şöyle etti nasihat:

(Sadece ağız ile şükretmek, şükür olmaz.

Yahut da kifayetsiz şükür olur, gayet az.

Asıl şükür odur ki, vücudun her a’zası,

Günahtan kaçmalıdır, budur işin esası.

Mesela gözün şükrü, bakmamaktır harama.

Yani haram önünde, olmalı sanki a’ma.

Diğer a’zalar dahi işlemezse tek haram,

Ancak böyle yapanlar şükretmiş olurlar tam.)

Yine bir sohbetinde buyurdu ki: (Bir kimse,

Günah işlediğine pişmanlık duyar ise,

Bu hali, onun için bulunmaz bir nimettir.

Zira bu pişmanlığı, onun tövbe demektir.

Küçük günaha devam, olur günah-ı ekber.

Büyük günaha devam, kulu küfre sürükler.)

Bir gün de, bir genç geldi bu velinin yanına.

Dedi ki: (Ey efendim, dua ediniz bana.

Gözlerimi, yabancı kadınlara bakmaktan,

Hiç men edemiyorum, korkuyorum yanmaktan.

Ne olur, bu hususta bana yardım ediniz.

Bu babta nedir bana tavsiye ve emriniz?)

Buyurdu ki: (Evladım, sen ona baktığın an,

Bil ki, Hak teâlâ da sana bakar o zaman.

Ve senin, o kadını görmenden daha fazla,

Rabbin seni görüyor, unutma bunu asla.

Sen Onu görmesen de, görüyor seni Allah.

Öyleyse O görürken, işlenir mi hiç günah?)

Bu söz, ziyadesiyle tesir etti o gence.

Bütün günahlarına tövbe etti hemence.

Artık çirkinliğini gördü her bir günahın.

Rabbani tesir vardır sözünde evliyanın.

Bir gün de buyurdu ki: (Halis olan müslüman,

Sarılır emirlere, kaçınır her günahtan.

Bilir ki, imtihana gelmiştir bu dünyaya.

Eğiktir boynu her an Allahü teâlâya.

Kaçınır her günahtan, asla uymaz nefsine.

Bilir ki kendi nefsi, düşmandır kendisine.

Ey insanlar, haramdan kaçın tam hakkı ile.

Zira kulun kıymeti, ölçülür takva ile.

Nefis, bir canavardır, asla doymaz günahtan.

Karşı gelmekten başka, kurtuluş olmaz ondan.)

Bir gün de buyurdu ki: (Sevin birbirinizi.

Eğer ki bir müslüman, üzerse bir gün sizi,

Kusuru, kendinizde arayın önce hemen.

Hiç onda aramaya kalkışmayın katiyen.

Deyin: Ben yapmışım ki bir günahı muhakkak,

O kişi üzdü beni bu ameli yaparak.)