meşhûr Velîlerden Ve Akâid İmâmı. Künyesi Ebû Abdullah'tır. Doğum Târihi Ve Yeri Belli Değildir. Aslen Yemenlidir. 908 (h.296)de Bağdat'ta Vefât Etti. Cüneyd-i Bağdâdî'nin Talebesi, Hallâc-ı Mansûr'un Hocasıdır. Ebû Saîd Harrâz'la Sohbet Etmiş, Ebû Abdullah Nibâcî İle Görüşmüştür.
amr Bin Osman'ın Riyâzet Ve Verâı, Haram Ve Şüphelilerden Kaçması Çok, İçi Dışı Hakîkat Ve Güzelliklerle Süslü İdi. Çok Güzel Konuşurdu. Sözleri Herkesce Makbûldü. Husûsî Bir Riyâzet, Nefsin İsteklerini Yapmama Ve Verâ Haramlardan Kaçma Anlayışına Sâhipti. Hakîkat Ve Latîfeler Kendisinin Vasfıydı. Harem-i Şerîfte Uzun Yıllar Îtikâfa Çekilmişti. Sohbetlerde Daha Çok Hadîs-i Şerîf Okurdu. Çoğunlukla İmâm-ı Buhârî'den Naklen Hadîs-i Şerîf Rivâyet Ederdi.başkalarından Naklettiği De Olurdu. Kendisinden Birçok Âlim, Edep, Erkân, Yol, Usûl Öğrendi.
amr Bin Osman İsfehan'a Gittiği Zaman, Bir Çok Kimse Sohbetiyle Şereflendi. Bunların Arasında Bir Genç Vardı. Babası Sohbete Katılmasına Mâni Olunca, Genç Hastalanıp Yatağa Düştü. Amr Bin Osman Bir Süre Sonra Sohbetine Katılanlardan Bir Grup İle Gencin Evine Gitti. Genç, Ondan Birşeyler Okumasını İstedi. Bunun Üzerine Amr Bin Osman Gence İşâret Ederek Şu Beyiti Okudu:
görem Ki Hasta Seni Niçin Gelmez O Tabîb.
bir Âyetini Görmeye Cân Veririm, Ben Garîb.
genç, Bu Beyiti Dinleyince Yatağından Kalktı Ve Oturarak Biraz Daha Okumasını İstedi.
can Dostunun Yüz Çevirmesi Hastalıktan Beterdir.
bâri Yüzünü Çevirme Benden Sen Ey Habîb!
beytini Okuyunca, Hasta Tamâmen Sıhhat Buldu. Babasının İçinden Geçirdiği Bütün Endişe Kayboldu. Tövbe Ederek Oğlunu Amr Bin Osman'a Teslim Etti. O Da İslâm Âlimlerinden Oldu.
amr Bin Osman Buyurdu Ki:
"mürüvvet, Arkadaşının Hatâ Ve Kusurlarını Bilmezlikten Gelmektir."
"tövbe İçin Bir Özür Olmaz. Bütün Günâhkâr Kullara Ve Âsilere Tövbe Farzdır. Yaptıkları İster Büyük, İster Küçük Günah Olsun."
"sakın, Allahü Teâlânın Zâtından Bir Şey Düşünmeyin. Günâha Ve Küfre Düşersiniz."
"tasavvuf, Kulun Her Vakitte, O Vakit İçin En İyi Olan Şey İle Meşgûl Olmasıdır."
"fütüvvet Güzel Ahlâktır."
"sabır, Allahü Teâlâya Dayanıp Sebât Etmek Ve Belâyı Gönül Hoşluğu Ve Rahatlığı İle Karşılamaktır."
"ilim İticidir. Allah Korkusu Sevkedicidir. Nefs İse İtâatsizdir, Serkeştir. Murâdını Eksiksiz Eline Geçirmen İçin, Nefs Atını İlim Siyâsetiyle İdâre Et. Korku İle Tehdîd Ederek Sür."
"muhabbet Rızâya, Rızâ Da Muhabbete Dâhildir. Rızâsız Muhabbet, Muhabbetsiz Rızâ Olmaz. Çünkü İnsan Ancak Sevdiğine Râzı Olur, Râzı Olduğunu Sever."
"allah Bir Kimsenin Kalbini İslâma Açmışsa, O Kimse Rabbinden Bir Nûr Üzerine Olmaz Mı Hiç." (zümer Sûresi: 22) Meâlindeki Âyetin Mânâsını Sorduklarında Buyurdu Ki: Bunun Mânâsı Şudur: "kulun Nazarı, Vahdâniyet İlminin Azametine Ve Rubûbiyetine, Haşmetine Düşünce, Nazarına Düşen Ve Gözüne Çarpan Başka Hiçbir Şeyi Göremez Olur."
kaynaklar
1) Hilyet-ül-evliyâ; C.10, S.291
2) Nefehât-ül-üns; S.85.
3) El-a'lâm; C.5, S.81
4) Târih-i Bağdâd; C.2, S.223
5) Tabakât-üs-sûfiyye; S.200-202
6) Mu'cem-ûl-müellifîn; C.8, S.10
7) Esmâ-ül-müellifîn; C.1, S.803
8) Tabakât-üş-şâfiiyye; C.2, S.276
9) Şezerât-üz-zeheb; C.2, S.222
10) Tezkiret-ül-evliyâ; C.2, S.30
11) Risâle-i Kuşeyrî; S.28
12) Tabakât-ı Ensârî; S.192
13) Hazînet-ül-asfiyâ; C.2, S.171
14) İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; C.3, S.102
15) Sıfat-us-safve; C.2, S.248