tâbiîn Devri Âlim Ve Evliyâsından. İsmi Amr Bin Şurahbil, Künyesi Ebû Meysere'dir. Hemedân'da Doğdu. Doğum Târihi Bilinmemektedir. 683 (h.63) Senesi Kûfe'de Vefât Etti.

amr Bin Şurahbil, Eshâb-ı Kirâmdan Abdullah Bin Mes'ûd Hazretlerinin Önde Gelen Talebelerinden İdi. Hazret-i Ömer, Hazret-i Ali, Hazret-i Huzeyfe, Hazret-i Selmân Ve Hazret-i Âişe Vâlidemizden Ve Daha Bir Çok Sahâbîden Hadîs-i Şerîf Rivâyetinde Bulundu. Kendisi De Ebû Vâil Şakîk Bin Seleme, Ebû İshâk Es-sebîî, Şa'bî Ve Mesrûk Gibi Hadîs Âlimlerinden Hadîs-i Şerîf öğrendi. Vâdiaoğulları Mescidinde İmâmlık Yapması Sebebiyle Vâdiî Nisbesiyle De Anıldı. Rivâyetleri İbn-i Mâce'nin es-sünen'i Dışındakütüb-i Sitte'de Yer Aldı. Sıffîn Muhârebesinde Hazret-i Ali'nin Yanında İdi.

amr Bin Şurahbil, Zamânının Âlimleri Tarafından Medhedildi. Âlimler Ondan Daha Fazîletli Kişi Görmediklerini Söylemişlerdir. O, Allahü Teâlânın Korkusundan; "keşke Annem Beni Doğurmasaydı." Der Ve Çok Ağlardı. Çok Cömert Olup, Dünyâ Malına Değer Vermezdi. Çok Namaz Kıldığı İçin Dizleri Nasır Bağlamıştı. Câhiliyye Âdet Ve Geleneklerinden Uzak Durur, Bilhassa Eshâb-ı Kirâmın Yaşayış Ve Davranışlarına Uymaya Çalışırdı. Vefâtı, Abdullah Bin Ziyâd'ın Vâliliği Döneminde Olmuştu.

kaynaklar

1) Tabakât-ı İbn-i Sa'd; C.3, S.263-264

2) Hilyet-ül-evliyâ; C.4, S.141-146

3) A'lâm-ün-nübelâ; C.4, S.135-136

4) Tehzîb-üt-tehzîb; C.8, S.147