At, yaratılış gereği tek başına olmayı, dolu dizgin koşmayı sever. Atın asaletinede bu yakışır. Bir binicisi olmasıda at için fazla bir zillet getirmez. Hatta, iyi şefkatli bir binici atıyla bütünleşerek ona değer katar. Ancak kimi atlar vardır ki, koşumlara sarılarak at arabalarının önüne bağlanırlar. Bu durum, soylu bir hayvan için dayanılmaz bir durumdur. Tıpkı bunun gibi, değerli, ama yazgısı kötü kimselerde, kişiliklerine yakışmayan ağır ve aşağılık işlerde kullanılırlar. Toprağını bulamamış fidanlarda böyledir.