ırak Velîlerinden. Doğum Târihi Ve Yeri Belli Değildir. Zamânın Büyük Âlimlerinin Sohbetlerinde Yetişen Azzâz Bin Müstevdî, Betâih'de Senelerce Talebe Yetiştirdi. Talebeleri Terbiye Etmekte Büyük Bir Mahâret Sâhibi İdi. Birçok Âlim Ve Sâlihler, Azzâz Bin Müstevdî Hazretlerinin Sohbetlerinde Bulunup, Kendisinden Ders Aldılar Ve Tasavvuf Yolunda Yükseldiler. Azzâz El-betâihî, On İkinci Asırda Mensûr El-betâihî'nin Vefâtından Az Önce Vefât Etti. Azzâz El-betâihî Hazretleri, Kerâmet Sâhibi Bir Zât İdi.

önceleri Onu Bir Hâl Kapladı. Bu Hâl Yaklaşık Kırk Gün Sürdü. Bu Süre Zarfında Ne Yedi Ne İçti, Ne De Herhangi Bir Şeyle Uğraşacak Hâlde İdi. Daha Sonra Eski Hâline Döndü. Bir Ara Canı Sıcak Buğday Ekmeği, Balık Ve Menba Suyu İstedi. Bir Nehir Kenarına Gitti. Dalgalar Arasında Karaltılar Gördü. Ona Doğru Yaklaştılar. Daha Sonra Bunların Üç Tâne Balık Olduğunu Gördü. Onların Birinin Sırtında İki Ekmek, Diğerinin Sırtında Kabın İçinde Kızarmış Balık, Üçüncüsünün Sırtında İse İçinde Su Dolu Bir Kap Vardı. Her Biri Sırtında Olan Şeyleri Götürüp Önüne Bıraktılar. Ona, Bir İnsanın Diğerine Hizmet Etmesi Gibi Hizmetleri Oldu. Sonra Dönüp Gittiler. Ekmekler, Tam Arzu Ettiği Gibi Sıcak Buğday Ekmeği İdi. Ekmekleri, Kızarmış Balığı Yiyip, Pırıl Pırıl Kaptan Da Menba Suyunu İçip Karnını Doyurdu. Fakat Yediklerinden Hiçbir Şey Eksilmemişti. Sofrayı Olduğu Gibi Bıraktı Ve Duâ Edip, Ayrıldı.

bir Gün Azzâz El-betâihî; Dağ Yolunda Giderken, Azgın Bir Arslanın Gencin Birisine Saldırıp, Onu Parçalamak Üzere Olduğunu Gördü. Hemen Oraya Koştu Ve Yerden Çakıl Taşlarından Alıp O Arslana Attı. Arslan Cansız Yere Düştü. Gencin Yanına Gittiğinde, Onun Kırık Bacağını Gördü Ve Kırık Yerlerini Elleriyle Sıvazlayınca, Genç, Hiçbir Şey Olmamış Gibi Derhal Ayağa Kalktı. Koşarak Köyüne Döndü.

azzâz El-betâihî Hazretleri Sâhipsiz Bir Hurmalıktan Geçiyordu. Canı Hurma İstedi. O Esnâda Hurma Dalı Eğildi Ve Bir Hurma Salkımı Önüne Geldi. Ondan Yediler. Dal Tekrar Doğrulup Eski Hâline Geldi.

halîfe El-muktedî Biemrillâh, Azzâz El-betâihî Hazretlerinin Bağdât'a Gelmesini Ricâ Etti Ve Kendisiyle Sohbet Etmek İstedi. Bağdât'a Halîfenin Huzûruna Geldiğinde, Etrâfına Bir Nazar Etti.o Anda Oradaki Bütün Perdeler Paramparça Oldu. O Zaman Hâlifeye Buyurdu Ki: "şu An Bir Acem Ordusu Senin Üzerine Gelmektedir. Fakat Senin Ordun Gâlip Gelecektir." Azzâz El-betâihî Hazretlerinin Buyurduğu Gibi Oldu. Halîfe Zafer Sebebiyle Çok Sevindi. Fakir Fukarâya İhsânlarda Bulundu.

kaynaklar

1) Tabakât-ül-kübrâ; C.1, S.133

2) Kalâid-ül-cevâhir; S.82

3) Câmiu Kerâmât-il-evliyâ; C.2, S.151

4) İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; C.6, S.130