hindistan'da Yetişen Hanım Velîlerden. İmâm-ı Rabbânî Hazretlerinin Neslindendir. Büyük Âlim Ebü'l-hayr Fârûkî'nin Hanımı Olup, Şeyh Hüseyin Efendinin Kızıdır. 1867 (h.1284) Senesinde Doğdu. Babası Şal Ticâreti Yaptığı İçin Bu Yüzden Hicaz'da Şalvâlâ Diye Tanınmıştı.

bîbî Hacere Hanım Babasından İlim Öğrendi. Ev İşlerinde Çok Mâhirdi. Allahü Teâlâ Ona Olgun Bir Akıl İhsân Etmişti. Çokça İbâdet Ederdi. Vakitlerini Allahü Teâlânın Zikri İle Geçirmekte Olup, Zamânının Bir Tânesi İdi. Her Gün Peygamber Efendimize Selâtü Selâmları İhtivâ Eden Delâil-i Hayrât Ve Daha Başka Çeşitli Zikirleri, Kocası Ebül-hayr İle Berâber Okurdu. Ramazan Hâricinde Çok Nâfile Oruç Tutardı. Müceddidiyye Yolunda En Mükemmel Şekliyle Yetişmişti. Ebü'l-hayr Hazretleri Bir Gün Çocuklarına; "vâlideniz Yüksek Makamlara Kavuşmuştur. Bâtın Halleri Çok İyidir." Buyurdu. Kadınları Yetiştirme İşi Tamâmen Ona Verilmişti.

bîbî Hacere Hanım, Kırk Yaşının Sonlarına Doğru Şiddetli Bir Hastalığa Yakalandı. Çok Az Konuşabiliyordu. Gücü Ve Kuvveti İyice Azalmıştı. Ebü'l-hayr Hazretlerine; "namazlarımı Nasıl Kılayım? Oturacak Ve Hareket Edecek Hâlim Yok." Dedi. O Da; "namazlarını İşâretle Kıl." Buyurdu. Ebü'l-hayr Hazretleri Hanımının Hastalığı Yüzünden Devamlı Mahzûn Ve Kederli İdi. Çünkü Kendisine Çok Hizmet Etmişti. Üzerinde Çok Hakkı Vardı. Bir Gün Oğlu Zeyd Efendiye; "zeyd! Vâliden Bize Çok Hizmet Etti. İsterdik Ki, Bu Hizmetlerin Karşılığı Olarak Biraz Da Biz Ona Hizmet Edelim." Dedi.

belûcistân'ın Kutia Şehrinde 1935 (h.1354) Senesi Seher Vaktinde Büyük Bir Zelzele Oldu. Binlerce İnsan Bu Zelzelede Şehîd Oldu. Bîbî Hacere Hâtun Da Şehîd Olanlar Arasında İdi.

kaynaklar

1) Makâmât-ı Ahyâr; S.542