peygamber Efendimizin Arkadaşlarının Yetiştirdiği Âlim Ve Velîlerden. Âlim, Vâiz, Velî Ve Kârî, Kur'ân-ı Kerîm Hâfızı Bir Zât. İsmi, Bilâl Bin Sa'd Bin Temîm El-eş'ârî Olup, Künyesi Ebû Amr'dır. Ebû Zûr'a Da Denildi. Şam'da Bulundu. Doğum Târihi Belli Değildir. Babası Sa'd Bin Temim, Eshâb-ı Kirâmdandır. Babasının Yanında Yetişti Ve Babasından, Hazret-i Bilâl, Hazret-i Muâviye, Ebüdderdâ, İbn-i Ömer, Câbir'den Ve Daha Birçok Eshâb-ı Kirâmdan Hadîs-i Şerîf Rivâyet Etti. Kendisinden İse Evzâî, Saîd Bin Abdülazîz, Atâ Bin Ebî Rebâh, İbn-i Sa'd Gibi Birçok Zâtlar Hadîs-i Şerîf Naklettiler. Âlimler, Bilâl Bin Sa'd'ın Sika, Güvenilir Olduğunu Söyleyerek; "basra'da Hasan-ı Basrî Ne İse, Şam'da Da Bilâl Bin Sa'd Odur." Dediler. Her Gün Ve Gece Bin Rekat Namaz Kılardı. 737 (h. 120) Senesinde Vefât Etti.

bilâl Bin Sa'd, Bir Gün Ankebût Sûresinden; "muhakkak Ki Benim Arzim (yeryüzü) geniştir. O Halde Yalnizca Bana İbâdet Edin." meâlindeki 56. Âyetini Okudu ve; "bulunduğunuz Yerde Fitnelerin Yayıldığını Görürseniz, O Yerden Başka Yerlere Gidiniz. Çünkü Yeryüzü Çok Geniştir." Buyurdu.

bir Sene Yağmur Yağmıyordu. Halk İle Yağmur Duâsına Çıktı. İnsanlara Karşı; "ey İnsanlar! Hepiniz Günahkâr Olduğunuzu Îtirâf Eder Misiniz?" Diye Sordu. Onlar; "evet, Hepimiz Günâhkârız. Günâhlarımız Çok, Hepsine Tövbe Ettik." Dediler. Bunun Üzerine Allahü Teâlâya Şöyle Duâ Etti: "yâ Rabbî! Kur'ân-i Kerîmde Meâlen; "ihsân Edip Do?ru Söyleyenlerin Duâsini Kabûl Ederim." buyuruyorsun. Biz, Çok Günâhlarimızın Bulunduğunu Îtirâf Edip, Doğruyu Söyledik Ve Tövbe Ettik. Bizi Affet Ve Bize Yağmur İhsân Et!". Biraz Sonra Yağmur Yağmaya Başladı.

hazret-i Bilâl Bin Sa'd'ın Bir Oğlu Gazâda Şehîd Oldu. Bir Kimse Gelip; "vefât Eden Oğlunuzda 20 Dînâr Alacağım Vardı." Dedi. Gelen Kimseye; "buna Dâir Bir Şâhidiniz Veya Elinizde Bir Yazınız Var Mı?" Diye Sordu. O Kimse; "yok." Dedi. "peki Bunun İçin Yemin Eder Misiniz?" Buyurdu. O Kimse; "yemin Ederim." Deyince, Yemin Etmesini İstemeden 20 Dînârı Verdi Ve; "eğer Doğru Söylüyorsan Oğlumun Borcunu Ödemiş Olurum; Yalan Söylüyorsan Sadakam Olur." Buyurdu.

bilâl Bin Sa'd Buyururdu Ki:

"günâhlar Gizli Olarak İşlenirse Bunun Zarari, Günâhi İşleyenleredir. Lâkin Açiktan İşleniyor Ve Buna Mâni Olunmuyorsa, Bunun Zarari Herkesedir."

"bir İnsanın İyiliklerini Hatırlayıp, Günâhlarını Unutması Gururdandır. Günâhların Ne Kadar Küçük Olduğunu Değil, Bu Günâhı Allahü Teâlânın Huzûrunda İşlediğini Düşünmek Lâzımdır."

"allahü Teâlâ Bize, Haramlardan, Şüphelilerden, Hattâ Şüphelilere Düşmemek İçin İhtiyatlı Olup, Mübahların Çoğundan Sakınmayı Emrediyor. Biz İse, Aşırı Derecede Dünyâyı Sever, Ona Bağlanırız. Bu; Günâh Olarak, Bize Yeter."

"allahü Teâlânın Emirlerini Hatırlatan, Nasîhat Eden Bir Kardeşin, Sana Altın Hediyye Edenden Daha Hayırlıdır." Böyle Birini Bulunca; "ey Kardeşim! Bende Bir Kusur Var Mıdır? Lütfen Bildir De Düzeltmeye Çalışayım." Demelidir.

"bir İnsan Kendisinin Medhi Yapildi?i Zaman, Bu Medh Ve Ö?meler Kendisine İyi Gelmiyorsa Ne İyi... Ama Bunlari Duyunca Seviniyorsa Zarardadir."

"üç Kimsenin Hiçbir İbâdeti Kabûl Olmaz. Müşrik, Kâfir Ve Râî" "râî Kimdir?" Diye Sordular. Dîn-i İslâmın Bildirdiği Hükümleri Bırakıp, Kendi Re'yi, Görüşü İle Amel Eden Kimsedir." Buyurdular.

"bir Kimse Müslümânım Dediği Zaman Allahü Teâlâ Onun Ameline Bakmadan Bırakmaz. Amel Ettiği Vakit Verâ Yâni Şüphelilerden Sakınmasına Bakar. Verâ Sâhibi Olunca Da Niyetine Bakar. Niyeti Hâlis, Allah Rızâsı İçin İse, Artık Diğer Kusurlarını Allahü Teâlâ Düzeltir."

"günâhin Küçüklü?üne Bakma. Fakat Kime Karşi Âsî Oldu?una Bak."

"bir Kimsenin Münâzara Ve Muhâlefet Yaptığını, Sâdece Kendi Görüşünü Beğendiğini, ısrarlı Bir Tutum İçerisinde Olduğunu Görürsen; Hüsrânın Tamam Olduğunu Bil."

"ey Ebedî Yolun Yolcuları! Sizler, Yok Olmak İçin Yaratılmadınız. Sizler, Sâdece Bir Evden, Bir Eve Göç Edersiniz. Nitekim Siz, Sulblerden Rahimlere, Buradan Dünyâya, Dünyâdan Kabirlere, Kabirlerden Mevkif Denilen Mahşer Meydanına, Oradan Da Ebedî Cennet'e Veya Cehennem'e Gidersiniz."

kerâmet Ve Menkîbeler

ey İnsanlar!

bilâl Bin Sa'd Bir Kimseye; "ölmek İster Misin?" Diye Sordu. O Kimse; "hayır Efendim. Ben Biraz Daha Yaşayıp İyi Amel Yapmak, Ondan Sonra Ölmek İstiyorum." Dedi. Hazret-i Bilâl Bin Sa'd; "hem Ölmek İstemiyorsun Hem De İyi Amel Yapmıyorsun. O Halde Senin Hâlin Dünyâya Bağlanmış Olmağı Gösteriyor." Buyurdu.

bilâl Bin Sa'd Bir Vâzında Şöyle Anlattı: "ey İnsanlar! Allahü Teâlâdan Korkun. Sizin İçin O'ndan Başka Bir Yardımcı Yoktur.

kıyâmet Günü Herkesin Hesâbı Görülür. Cennet Ehli Cennet'e Ve Cehennem Ehli Cehennem'e Yerleştirildikten Sonra Allahü Teâlâ Meleklere, Cehennem'den İki Kişi Çıkarıp Getirmelerini Emreder. Allahü Teâlâ Meleklerin Getirdiği İki Kişiye; "yerleriniz Nasıldır?" Diye Suâl Eder. Onlar; "yâ Rabbî! Yerimizden Daha Zor Yer Yoktur." Derler. Allahü Teâlâ Buyurur Ki:

"bunlar Sizin İşlediğiniz Hatâların Bedelidir. Ben Aslâ, Kimseye Zulmetmem. Şimdi Siz Yerlerinize Dönünüz." Bunun Üzerine O İki Kişiden Birisi Koşarak, Diğeri De Bir Adım Atıp Geri Dönerek Yürürler. Allahü Teâlâ, Meleklere Bu Kimseleri Tekrar Huzûra Getirmesini Emreder. Bunlar, Tekrar Huzûra Getirilince, Allahü Teâlâ, Koşarak Gidene, Böyle Gitmesinin Sebebini Sorar. O Kimse; "yâ Rabbî! Her Şeyi Daha İyi Bilen Sensin. Ben Dünyâda İken Senin Emirlerine Uymakta Gevşek Davrandığım İçin Cehennem'i Hak Ettim. Emrine Tekrar Muhâlefet Etmemek İçin; "yerlerinize Dönünüz!" Emrinden Sonra, Yerime Gitmek İçin Koşmaya Başladım." Allahü Teâlâ, İkinci Kimseye De Suâl Eder Ki: "niçin Bir Adım Atıp, Sonra Geri Dönüp Bakardın?" O Kimse De; "yâ Rabbî! Sen Her Şeyi En İyi Bilensin. Zannettim Ki, Allahü Teâlâ Cehennem'den Çıkardıktan Sonra, Tekrar Cehennem'e Göndermez. Onun İçin Her Adımda Dönüp Dönüp Bakardım." Der. Allahü Teâlâ Buyurur Ki: "ben Kulumun Zannettiği Gibiyim. Bu İki Kulumu Da Cennet'e Götürün!" O İki Kimsecennet'e Kavuşur.

beyitler

ölmeyi İster Misin?

tâbiîn-i Kirâmdan, Büyük Bir Evliyâdır,

babası İbn-i Temim, Eshâb-ı Kirâmdandır.

çok Namaz Kılıyordu, Her Gecede Bin Rekat,

yedi Yüz Otuz Yedi, Yılında Etti Vefât.

"ölmeyi İster Misin?", Diye Sordu Birine,

dedi: Hayır Efendim, Daldım Günah Kirine.

biraz Daha Yaşayıp, Fâideli Ve İyi,

iş Yapıp Ondan Sonra, İstiyorum Ölmeyi.

buyurdu Ki: "evlâdım, Ne Gibi İyi Amel,

yapacaksan Çabuk Yap, Âni Gelir Hep Ecel.

sen İyi İş Yapmağa, Ettinse De Tam Niyyet,

o Kadar Yaşamağa, Elinde Var Mı Senet?

büyükler Buyurur Ki; "her Gece Yattığında,

bil Ki Ölüm Bekliyor, Yastığının Altında.

ve Yine Sabahleyin, Uyandığında Bil Ki,

ölüm Tam Karşındadır, Ölürsün O Gün Belki." 

kaynaklar

1) Hilyet-ül-evliyâ; C.5, S.221

2) Tehzîb-üt-tehzîb; C.1, S.503

3) El-kâşif; C.1, S.165

4) İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; C.2, S.142