Bi’setin onbirinci senesinde, o Server,

Kâbe’de, bir gurupla karşılaşıverdiler.

Bunlar altı kişiydi, Resulullah o zaman,

Onlar ile oturup, konuştu kısa bir an.

Kur’an-ı kerim’den de okuyup birkaç âyet, 

O altı Hazrecli’yi, islama etti davet.

Kelime-i şehadet getirip sonra hemen,

O an iman ettiler, hepsi can-ü gönülden. 

Peygamber-i zişandan alarak sonra izin,

Döndüler Medine’ye islamı yaymak için.

Bu Mes'ud altı kişi, Medine’ye gelerek,

Halkı, islamiyet’e çağırdılar tek be tek.

Öyle ki, bu gayretler sonunda, Medine’de,

Konuşulur olmuştu islamiyet her evde.

Müslüman olmuşlardı tamamen Hazrec’liler.

Ve hatta Evs’ten dahi vardı iman edenler.

Es'ad bin Zürare ve oniki kişi daha,

Geldiler ertesi yıl, Hac için Beytullaha.

O zamanlar Mekke’de, çok gergin hava vardı.

Kâfirler, müminlere eziyet yaparlardı.

Sevgili Peygamberle görüşseydi kim eğer,

Yapıyorlardı ona çok feci işkenceler.

Allah’ın Resulü'yle onlar dahi gizlice,

Bir araya geldiler Akabe’de bir gece.

Dediler ki: (Biz sana, her hususta teslimiz.

Her ne emir verirsen, yerine getiririz.)

Tam bağlılıklarını söyleyip Ona bizzat,

O gün Resulullaha ettiler hepsi biat.

Es'ad bin Zürare’yi, Resulullah hepsine, 

Emir yapıp gönderdi, Medine beldesine.

Bu oniki bahtiyar, Medine’ye gelerek,

Halka, islamiyet’i anlattılar gezerek.

Bu halis müminlerin yaptığı bu davetle,

Yayıldı islamiyet Medine’de süratle.

Önceden düşman iken Evs ile Hazrec’liler,

Müslüman olur olmaz, oldular hep can-ciğer.

İslamı daha iyi öğrenmek için dahi,

Muallim istediler Resulden bizatihi.

Sahabeden Mus’ab bin Umeyr adında bir zat,

Vardı ki, Resulullah gönderdi onu bizzat.

Gitti Hazret-i Mus’ab, Medine beldesine.

Es'ad bin Zürare’nin yerleşti hanesine.

Onun ile birlikte, ev be ev dolaştılar.

Resul'ün sevgisini halka aşıladılar.

Hatta Resulullahı, düşmanların şerrinden,

Koruyacaklarına söz aldılar hepsinden.

Böylece Resul ile yapılacak biata,

Zemin hazırladılar çalışarak adeta.