yemen'de Yetişen Evliyânın Büyüklerinden. Doğum Târihi Belli Değildir. Yemen'in Sahban Beldesinde Doğdu. Künyesi Ebü't-tukâ'dır. Hayâtı Hakkında Fazla Bir Bilgi Yoktur. Zamânın Âlimlerinden İlim Öğrenerek Yetişti. Talebe Yetiştirmek Ve İnsanlara Doğru Yolu Anlatmak İçin İcâzet (diploma) Aldı. Ömrünü Bu Minval Üzere Geçiren Dahmel Bin Abdullah, 1203 (h.600) Senesinden Sonra Vefât Etti.

sultan Tuğtekin, Yemenlilerin Topraklarının Bir Kısmını Zorla Almak İstedi. Arâzi Sâhipleri Topraklarının Ellerinden Gitmesinden Dolayı Çok Üzüldüler. Durumlarını Arz Etmek Üzere Dahmel Bin Abdullah'ın Yanına Geldiler. Şeyh Dahmel, Yanında Bâzı Sâlih Kimselerle Berâber Bir Mescitte İbâdetle Meşguldü. Durum Arz Edilince Mescidden Çıkıp; "yâ Rabbî! Müslümanları Zâlim Sultanın Elinden Kurtar." Diye Yalvardı. Bir Süre Sonra Da; "dileğimiz Yerine Geldi. Sultan, Harb Meydanında Vuruşma İçin Er İstemeğe Çıktığı Sırada Etraftan Gelen Oklarla Öldü." Dedi. Orada Bulunanlar Daha Sonra Sultanın, Şeyh Dahmel'in Dediği Gibi Öldüğünü Öğrendiler.

arşân Denilen Yerin İdârecisinin Yanına, Bir Müslümanın İşi Hususunda Yardımcı Olmak İçin Gitmişti. Fakat O İdâreci Onun İsteğini Kabûl Etmedi. Bunun Üzerine Onda Ve Halkta Gördüğü Kibir Ve Mal Çokluğu Sebebiyle Gururlanmalarına Üzülerek, Onların Yanlarından Ayrıldı. Şehirden Çıkınca, O Tarafa Doğru Dönüp; "helâk Ol Ey Arşân Beldesi!" Dedi. Çok Geçmeden Şehrin Hâli Değişti. Eski Rahatlık Ve Bolluğu Kayboldu.

kaynaklar

1) Câmiu Kerâmât-il-evliyâ; C.2, S.8

2) Tabakât-ı Havâs; S.51