gâziantep Velîlerinden. Hayâtı Hakkında Fazla Bilgi Yoktur. Doğum Ve Vefât Târihleri Belli Değildir. Zamânın Âlimlerinin Sohbetlerinde Yetişti. İlk Zamanlarında Halk Arasında Tanınmayan Garip, Fakir Biri İdi. Sonraları Hacı Baba İsmiyle Meşhur Oldu.
derviş Hacı, Her Sabah Arasa Civârındaki Fırının Önünde Durup, Fırının Yanışına Bakardı. Fırın Yanıp, Ekmek Piştikten Sonra, Fırıncı Kendisine Ne Verirse Alır, Evine Gidip Allahü Teâlâya İbâdet Ederdi. Bir Gün Derviş Hacı Yine Fırının Önüne Gidip Ateşin Yanmasını Beklediği Sırada, Fırıncı Kendisini Kovaladı. Fakat Bütün Gücü İle Çalıştığı Halde, Akşama Kadar Fırını Kızdıramadı. Netîcede O Gün Ekmek Pişiremedi. Sonraki Günlerde Fırını Yakmaya Çalıştı İse De Başaramadı. Bu Yüzden Ne Yapacağını, Bu İşin İçinden Nasıl Çıkacağını Düşündüğü Sırada Aklına Derviş Hacı'ya Karşı Yaptığı Yanlış Hareket Geldi Ve Hemen Onun Yanına Gitti. Meseleyi Olduğu Gibi Anlattı. Af Dileyip Yalvararak Bir Kere Fırına Gelip, Nazar Etmesini, Yoksa Perişan Olacağını Söyledi.
bunun Üzerine Derviş Hacı; "peki Oğlum, Biraz Bekle, Vasiyetimi Yazayım Çünkü Sırrım Açığa Çıktı. Artık Bizim İçin Yaşamak Olmaz." Dedi. Fırıncı Sevinerek Oradan Ayrıldı. Biraz Sonra Derviş Hacı Fırının Önüne Geldi. Odunlara Doğru Bir Nazar Edip Oradan Ayrıldı. Fırın Yanmaya, Fırıncı Da Ekmek Çıkarmaya Başladı. Bu Durumu Öğrenen Halk, Derviş Hacı'nın Büyüklüğünü Anlayarak, İlminden İstifâde Etmek İçin Akın Akın Ona Koştular. Dergâhında İnsanlara Doğru Yolu Anlattı.
bu Olaydan Sonra Fazla Yaşamayan Derviş Hacı Kısa Bir Süre Sonra Vefât Etti. Vefât Târihi Belli Değildir. Gâziantep'in Kuzeybatısındaki Hacı Baba Tepesine Defnedildi. Üzerine Yapılan Türbe Gâziantep'in Fransızlar Tarafından Muhâsarası Sırasında Yıkıldı. Daha Sonra Tâmir Ettirildi.
derviş Hacı Buyururdu Ki:
"âhiret Seferi Uzak Seferdir. Yollarında Nice Korkular Vardır. Fakat Bu Dünyâ Fânidir. Bâki Olan Ancak Allahü Teâlâdır. Bunun Böyle Olduğuna Yüz Yirmi Dört Binden Ziyâde Peygamberin Ölümü Şâhittir. Herkes Onların Gittiği Yola Gidecektir. Allahü Teâlânın Buyruğu Böyledir. Zamânı Gelince Can Emânetini Geri Vermek Zarûridir. Ah Edip Döğünmek, Ağlamak, Çırpınmak Nâfiledir. İnsan Allah Tarafından Çağrılınca Dil Dolaşır, Gözlerin Önündeki Gaflet Perdeleri Açılır, Gidilecek Yol Görünür. Artık Yerlere Yüz Süre Süre Gitmekten Başka Çâre Yoktur."
"ölüm Bilinmeyen Bir Şeydir. Gelmeden Görünmez, Gelince De Aman Vermez. Ölüm Seferine Çıkanın Bir Daha Geri Dönmesine İmkân Yoktur. Bu Yalan Dünyâ Nice Defâlar Dolup Boşalmiştir. ölüm Nice Analarin Yavrusunu Almiş, Nice Babalarin Boynunu Bükmüş, Nice Yavrulari Anasiz, Babasiz Koymuştur. Herkes Birbirinin Öldü?ünü, Gül Benzinin Kara Toprakta Soldu?unu Görür. Bununla Berâber Dünyâya Ba?lanmaktan Vazgeçmez, Dünyâ Derdini Çeker, Dünyâ İşine Dalar. fakat Nihâyet Yaptığını Bırakıp Gider. Böyle Olduğu Hâlde Kimse Aklını Başına Toplayıp Yalancı Dünyânın Hâlini Anlayamamakta Ve Bu Yolculuğa Hazırlanmamaktadır."
kaynaklar
1) Gâziantep Evliyâları; S.64
