evliyânın Büyüklerinden. İsmi Muhammed Bin Abdülhâlık Dîneverî Künyesi, Ebû Abdullah'tır. Medîne-i Münevvere Ve Şam Arasında Vâdi-i Kurâ'da İkâmet Etti. Doğum Ve Vefât Târihleri Bilinmemektedir. Dînever Şehrinde Vefât Etti.

ebû Abdullah Dîneverî Zamânındaki Bâzı Âlim Ve Evliyâ İle Görüşüp Mânevî İlimlerde Yüksek Dereceye Ulaştı. İslâmiyete Uymaktaki Gayreti Ve Talebelerini Mânevî Yönden Yetiştirmekteki Azmi Çok Fazlaydı. Vâdi-i Kurâ Denilen Yerde Senelerce Hak Yoluna Gönül Verenler İçin Lüzumlu Edepleri Öğretmekle Meşgûl Oldu. Âlim Ve Velîlerin Dersleri İle Sohbetlerine Koşmayı Teşvik Eder; "küçüklerin Büyüklerle Berâber Olmak, Onların Sohbetlerinde Bulunmak Arzuları, Akıllılıktır." Derdi. Güzel Ve Temiz Giyinirdi. Sebebi Soruldukta; "tasavvuf Yolunda Bulunanlardan Bâzısının Kıymetli Elbiseler Giymesi Seni Şaşırtmasın. Onlar Bâtınlarını, Kalplerini İyice Temizlemeden Evvel, Gördüğün O Kıymetli Ve Süslü Elbiseleri Giymezler." Buyurdu. Nefsi Gözetmeyi Bildirir; "nefsini Hayırlı İşlerle Meşgul Eyle. Aksi Halde O Seni Kötü Şeylerle Meşgul Eder." Derdi.

ebû Abdullah Dîneverî Hazretleri Zaman Zaman Başından Geçen Hâdiselerden Anlatırdı:

"çok Kere Sefere Çıkardım. Bir Defâsında Birisini Gördüm Tek Ayağı Vardı. Uzun Bir Yolculuğa Çıkmıştı. Aksayarak Gidiyordu. Ona; "bu Hâlin Nedir? Bu Kadar Uzak Yere Nasıl Gidersin? Bu Hâlinle Nasıl Yolculuğa Çıktın?" Dedim. Bana; "sen Müslüman misin?" Diye Sordu. Ben De; "evet." Dedim. Sonra Bana; "peki Sen Allahü Teâlânin Kur'ân-i Kerîmdeki Meâlen; "biz Hakîkaten İnsano?lunu Şan Ve Şeref Sâhibi Kildik. Onlari Karada Ve Denizde Taşidik. Kendilerine Güzel Güzel Riziklar Verdik. Yine Onlari Yarattiklarimizin Birço?undan Üstün Kildik." (isrâ Sûresi: 70) Âyet-i Kerîmesini Taşıyan O Olduktan Sonra Bize Ne Düşer." Dedi. Bunun Üzerine Emin, Tevekkül Sâhibi Biri Olduğunu Anladım."

kendisine Çok Konuşmanın Zararlarından Soruldu. O Zaman; "çok Söz, İyilikleri Yer Bitirir. Hattâ Yer, Kurutur. Tıpkı Kuru Arâzinin Suyu Yuttuğu Gibi Olur." Buyurdu.

kaynaklar

1) Tabakât-ül-kübrâ; C.1, S.125

2) Tabakât-üs-sûfiyye; S.515

3) Nefehât-ül-üns; S.312 (fârisî 252)

4) Tabakât-ı Ensârî; S.479

5) Tabakât-ül-evliyâ; S.296

6) Menâkıb-ül-ebrâr Ve Mehâsin-ül-ahyâr

7) İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; C.4, S.11