Mağrib memleketinde, Kadib-ül ban devrinde,

Bir kişi var idi ki, Ebü'n Neca isminde,

Yanında, pehlivanlar gezdirerek bu kişi,

Bunları güreştirip nam yapmaktı tek işi.

Yanında, çok kuvvetli, vardı ki kırk pehlivan,

Bunları yenen kimse, çıkmazdı pek o zaman.

Şehir şehir dolaşıp, güreş tutturuyordu.

Adamları yenince, çok gurur duyuyordu.

Bir gün, bu Ebü'n Neca geldi Musul  iline.

Sordu Kadib-ül ban’ı, talebeden birine.

O talebe, cevaben dedi ki: (Üstadımız,

Falan göle gitmiştir, siz oraya varınız.)

O kimse (Peki) deyip, gelince o mahale,

Gördü ki Kadib-ül ban, bağdaş kurmuş bir göle.

Oturuyor, üstelik çok yağmur yağıyordu.

O ise hem batmıyor, hem de ıslanmıyordu.

Ebü'n Neca seslenip, dedi: (Ya Kadib-ül ban!

Şimdi benim yanımda, vardır ki kırk pehlivan,

Bunları yenen biri çıkmadı senelerle.

İsterim, güreşsinler senin talebelerle.)

Kadib-ül ban gördü ki, çok gururlu bir adam.

O dahi buna karşı, seslendi ki oradan:

(Benim talebelerden, çok zayıf bir çocuk var.

Onu bile yenemez, senin o pehlivanlar.

O çelimsiz çocuğa, git selam söyle benden.

Senin pehlivanlarla, güreş tutsun o hemen.)

Geldi gururlanarak tekrardan medreseye.

Ve haber verdi bunu, o zayıf talebeye.

O çocuk, hocasının emrini aldığında,

Hiç tereddüt etmeden, (Peki) dedi anında.

Düşündü ki: Ömrümde, ben hiç güreşmemiştim.

Madem hocam emretmiş, öyleyse budur işim.

Çıktı er meydanına, sanki bir pehlivan er.

O kırk pehlivanı da, tuş etti birer birer.

Az sonra Kadib-ül ban, teşrif etti oraya.

İzzetle buyurdu ki, mağrur Ebü'n Neca'ya:

(Bu yeri terk et, zira, şu kırk pehlivanın da,

Benim şu talebeme yenildiler anında.

Evliya, bir kişiye himmet ederse eğer,

O kişi, her engeli devirir birer birer.)

Bu zat buyuruyor ki: Evliyayı seviniz.

Zira bu sevgidedir, sonsuz saadetiniz.

Sevmenin şartı ise, elbet söz dinlemektir.

Eğer dinlemiyorsa, o, sevmiyor demektir.

Kim ki, Hak teâlânın emirlerine uymaz,

(Allah'ı seviyorum) demesi, doğru olmaz.

Ve kim ki uymuyorsa, Resul’ün sünnetine,

Onun da, inanılmaz (seviyorum) sözüne.

Her kim de, hocasını dinlemiyorsa eğer,

(Hocamı seviyorum) diyorsa, yalan söyler.