Resul-i müctebanın torununun torunu.

Feyiz kaynağı bildi cümle veliler onu.

Altıyüz yetmişaltı yılında doğan bu zat,

Ellialtı yaşında eyledi Hakka vuslat.

Vakıf olduğu için ilimlerin hepsine,

(Bakır), yani çok üstün denildi kendisine.

Hazret-i Ömer ile hazret-i Ebu Bekr’i,

Çok sevip, methederdi sık sık bu büyükleri.

Bir gün hadis okuyup, dedi ki sonra hemen:

(Ebu Bek-i Sıddık’tır bunu bize nakleden.)

Dinleyenlerden biri, itiraz eyleyerek,

Dedi: (Onun ravisi, başkası olsa gerek.)

(Söylediğim gibidir) dedi ise de İmam,

O kimse, itiraza eyledi yine devam.

Bu kere toparlanıp, oturdu kürsüsüne,

Ellerini, edeple koydu dizi üstüne.

Dedi ki: (Ya hazret-i Ebu Bekr efendimiz!

Bu hadisin ravisi, sizler değil misiniz?)

O an, bir ses geldi ki: (Öyledir ya Muhammed!

Söylediğin hadisin ravisi benim elbet.)

Orada olanların, hepsi duydu bu sesi.

İtiraz edenin de, kalmadı bir şüphesi.

Bir gün de, Medine’de, bir gurupla o yine,

Otururken, bir ara başını eğdi öne.

Bir müddet öyle durdu tefekküre dalarak.

Sonra, şöyle buyurdu başını kaldırarak:

(Bundan bir sene sonra, Medine’ye, bir kimse,

Dörtbin askerle gelip, zulmederek herkese,

Üç günde, ahalinin öldürecek çoğunu.

O zaman ömrü olan, görecek elbet bunu.)

Tam bir sene sonunda, geldi Nafi bin Ezrak,

Öldürdü çok kimseyi, hem de zulüm yaparak.

O, inananlar ile, hep Medine şehrinden,

Çıkarak, kurtuldular o zalimin şerrinden.

İmam-ı a’zama da, birgün Muhammed Bakır,

Bakarak, kendisine şöyle buyurmuşlardır:

(Dinimizi bozanlar çoğaldığı bir zaman,

Sen canlandıracaksın bu dini o zaaftan.

Yolu şaşıranlara, sen olursun sığınak.

Ve o gün, korkanları sen kurtarırsın ancak.)

Sahabe-i kiramdan, Cabir bin Abdullah’a,

Gittiğinde, gözleri görmezdi onun daha.

Selamını alarak, sual etti: (Sen kimsin?)

O dedi ki: (Muhammed bin Ali bin Hüseyin.)

(Ey Resulün torunu, yanıma gel!) diyerek,

Onunla, muhabbetle müsafeha ederek,

Dedi ki: (Resulullah, bana buyurdular ki,

Benim oğullarımdan biri ile vakta ki,

Görüşünceye kadar, sen olursun hayatta. 

Muhammed bin Ali bin Hüseyin’dir o zat da.

Verecek Hak teâlâ ona nur ve hidayet.

Sen onu gördüğünde, benden ona selam et.)

Ona ulaştırarak selamını Resulün,

Fazla zaman geçmeden, vefat etti aynı gün.