Abdullah-ı Bosnevi, büyük âlim ve veli.

Sözleri, herkes için olurdu faideli.

Bir gün ölüm hakkında kendisinden sordular.

Cevabında şöyle bir izahta bulundular:

Peygamber Efendimiz hadis-i şerifinde,

Buyurdu ki: Bir mümin vefat eylediğinde,

Yerde ve gökte olan sayısız çok melekler,

Onun için, çok tövbe ve istiğfar ederler.

Melekler, o ruh ile yükselirken göklere,

Bütün gök kapıları açılır birden bire.

Sonra, Rabbil izzete varır ve arz ederler:

(Filan kulun ruhunu getirdik şimdi) derler.

Hak teâlâ buyurur: (Götürün onu geri!

Gösterin vadettiğim sayısız nimetleri.)

Döndürürler kabrine bir anda kendisini.

Dağılan cemaatin, duyar ayak sesini. 

Sonra sual ederler ona Münker ve Nekir,

Bi iznillah hepsine, dosdoğru cevap verir.

O an nurlu birini görüverir önünde.

Böyle güzel bir kişi görmemiştir ömründe.

Der ki: (Sen kimsin acep, çok sevdi ruhum seni.

Görmedim senden güzel, sevimli birisini.)

O der: (Senin yaptığın ihlaslı amellerim.

Geldim, sonsuz Cenneti sana müjdeleyeyim.)

O an kabri genişler, bir harman yeri kadar.

Cennet kokularıyla bir anda kabri dolar.

Kabrine bir pencere açılarak Cennetten,

Cennet yaygılarıyla döşenir içi hemen.

O der ki: (Ya ilahi, bu ne nimet, saadet.

Cennete girmem için, çabuk kopsa kıyamet.)

Ölen, kâfir biriyse, yer ve gökte melekler,

O ruhtan iğrenir ve ona lanet ederler.

Cümle gök kapıları, kapanırlar yüzüne.

Ve razı olmazlar ki yükselsin gökyüzüne.

Hak teâlâ buyurur: (Onu geri çevirin!

Ona da, vadettiğim azabı haber verin.)

Döndürürler kabrine bir anda kendisini.

Dağılan cemaatin duyar ayak sesini.

Münker ile Nekir’e veremez doğru cevap. 

Onlar dahi derler ki: (Hak oldu sana azap.)

O anda pis kokulu, çok çirkin biri gelir.

O, onu görür görmez, feci halde iğrenir.

Der ki: (Sen nerden çıktın ve dikildin önümde?

Görmedim senden çirkin bir kişi ben ömrümde.)

O der: (Senin dünyada yaptığın amellerim.

Geldim, sonsuz azabı sana haber vereyim.)

Sonra da, azap ile vazifeli bir melek,

Azab eder o kula, kıyamet gününe dek.