Ali bin ebi Talip, çok büyük evliyadır.

Ne kadar güzel ahlak var ise, onda vardır.

Peygamber-i zişanın kalbinden çıkan nurlar,

Onun vasıtasıyla, kalpden kalbe akarlar.

Zira Resulullahın elinde yetişmiştir.

Herşeyi, o kaynaktan doğruca edinmiştir.

Peygamber-i zişan da, onu çok seviyordu.

Sahabe, hikmetini, Resulullaha sordu.

Huzuruna gelerek, dediler ki: (Acep siz,

Ali'yi, ne sebepten böyle çok seversiniz?)

Buyurdu ki: (Ali'yi çağırın öyle ise.

Niçin çok sevdiğimi, söyliyeyim ben size.)

Çağırmaya gidince Sahabeden birisi,

Sual etti onlara Allah’ın Sevgilisi.

Buyurdu: (Ey Eshabım, bir kimseye eğer siz,

Allah rızası için, bir iyilik etseniz.

O da, buna karşılık, kötülük etse size,

Sizler ne yaparsınız o zaman o kimseye?)

Şöyle cevap verdiler buna Eshab-ı kiram:

(Biz, iyilik yapmaya ederiz yine devam.)

Buyurdu ki: (O kimse, kötülük etse yine.

Peki ne yaparsınız, onun bu ettiğine?)

Peygamber-i zişanın sualine cevaben,

Dediler ki: (İyilik yaparız yine aynen.)

Peygamber Efendimiz, Sahabeye bakarak,

Sordu aynı suali, üçüncü kez olarak.

O zaman, başlarını aşağı indirdiler.

Bir cevap veremeyip, hep sükut eylediler.

İşte tam bu esnada, geldi Hazret-i Ali.

Resulullah, ona da sorunca bu suali,

Dedi: (Bana kötülük yapsa dahi bir adam,

Ben iyilik yapmaya, ederim yine devam.)

Resulullah, bir daha sorunca o suali,

Yine aynı cevabı verdi Hazret-i Ali.

Tekrar etti o Server suali yedi kere.

Aynı cevabı verdi, o yine Peygambere.

Sonunda arz etti ki: (Ey Allah’ın Habibi!

Bana, mahşere kadar sorsanız bu suali,

Size, aynı cevabı veririm yine de ben.

O kötülük ettikçe, vazgeçmem iyilikten.)

Onun, Resulullaha verdiği cevapları,

Sahabe-i kiram da, duydular ayrı ayrı.

Bu güzel ahlakına, oldular hepsi hayran.

Niçin sevildiğini, anladı hepsi o an.

Dediler ki: (Efendim, siz, Hazret-i Ali'yi,

Niçin çok seversiniz, anladık daha iyi.

Hakikaten layıkmış sizin çok sevginize.

Aramızda en güzel, o cevap verdi size.)