Bu mübarek velinin bir hizmetçisi vardı.

Ehl-i hal biri olup, hasta olmuş yatardı.

Git gide hastalığı arttı ziyadesiyle.

Artık öleceğini anladı kalp gözüyle.

O, Ali bin Heyti’ye dedi ki: (Ey üstadım!

Taze hurma yemeyi istiyor şu an canım.)

Lakin hurma mevsimi henüz olmadığından,

Bu arzuyu, yerine getirmek zordu o an.

Ona, Ali bin Heyti buyurdu ki: (Ey evlat!

Bu zaman, taze hurma bulunmaz gerçi, fakat,

Ketfan’da bolca vardır, olma hiç müteessir.

Çünkü şimdi orası, tam hurma mevsimidir.)

Abdüsselam adında, bir zat vardı orada.

Altı aylık mesafe vardı yalnız arada.

Ona, Ali bin Heyti seslendi ki odadan:

(Ey Abdüsselam, bize, hurma getir oradan!)

Hizmetçi, alıyorken en son nefeslerini,

O, getirip bir anda bir hurma sepetini,

Dedi: (Niçin dünyaya, böyle meylediyorsun?

Bak ömrün sona gelmiş, sen hurma istiyorsun.)

Hizmetçi çok üzülüp, dedi: (Bu, dünya değil.

Asıl sen, çok yakında edesin küfre meyil.

Hıristiyan olarak tam verirken canını,

Yine üstadımızın görürsün imdadını.)

Bu sözleri söyleyip, göç etti bu dünyadan.

Döndü Abdüsselam da, biraz sonra oradan.

Yolda, bir kadın gördü, güzel ve açık saçık.

Gözü ona takılıp, bir anda oldu aşık.

Evlenmek isteyince, dedi ki ona kadın:

(Hıristiyan olmazsan, yanıma gelme sakın.)

Nefsine aldanmıştı, kabul etti malesef.

Bir kadının uğruna, dinini etti telef.

Aniden hasta oldu bir müddet sonra dahi.

Hem Ali bin Heyti de, haber aldı bu hali.

Birine buyurdu ki: (Su dolu bir testi al.

Ve git, Abdüsselama ölmeden yetiş derhal.

En son nefeslerini almaktadır o halen.

O suyu, üzerine boşaltıver tamamen.)

(Peki) deyip, bir anda vardı onun evine.

Götürdüğü o suyu, boşalttı üzerine.

O hasta vücuduna, su temas ettiği an,

(Allah Allah!) diyerek fırladı yatağından.

Kelime-i şehadet söyleyip, tekrar yine,

Hidayete kavuşup, girdi islam dinine.

Bu hali görür görmez hanımı, çocukları,

Hidayete geldiler hepsi de ayrı ayrı.

Buyurdu ki: (Bir kimse, haya etse Allah’tan,

Allah da, haya eder ona azap yapmaktan.

O, Allah’a ne kadar ederse çok itaat,

Ona da, o nisbette herkes eder iltifat.

O, ne kadar korkarsa Allahü teâlâdan,

Herkes de, o nisbette çekinir, korkar ondan.

Kim aziz tutar ise Rabbinin her emrini,

Allah da, aziz tutar mahşerde kendisini.

Kim hizmet eder ise yaşlılara genç iken,

Yaşlanınca, ona da bulunur hizmet eden.)