İslam âlimlerinden, çok büyük bir velidir.

Nasihat ve sözleri, kalpleri etti tenvir.

O, bir gün sohbetinde buyurdu ki: (Ey insan!

İlim, edep ve haya üzere ol her zaman.

İslam âlimlerinin üstün eserlerini,

Oku, sindir gönlüne onların sözlerini.

Çalış, tahsil eyle ki fıkıh, tefsir ve hadis,

Zira insan, ilimle olur üstün ve aziz.

Sana yakışacak şey, edep, haya, tevazu.

Zira yüksek dağlardan aşağıya akar su.

Dünya düşkünleriyle olma ki hiç arkadaş,

O seni, felakete sürükler yavaş yavaş.

Yemeği helalden ye, kahkaha atma asla.

Zira gönlü öldürür, gülersen eğer fazla.

Herkese merhamet et, kimseyi görme hakir.

Helak eder insanı zira gurur ve kibir.

Hiç etme kimse ile münakaşa ve cidal.

Zira bu, yolumuzda sayılmaz iyi bir hal.

Dost ile münakaşa, azaltır muhabbeti.

Düşman ile olursa, çoğaltır adaveti.)

Yine bir sohbetinde, bu büyük evliya zat,

Tasavvuftan bahisle şöyle etti nasihat:

(Tasavvuf, masivayı kalbinden çıkarmaktır.

Yalnız Hak teâlâya gönlünü bağlamaktır.

Tasavvuf’un gayesi, işte bu masivanın,

Sevgisini, kalbinden atmasıdır insanın.

Hatta öyle olur ki, büsbütün unutulur.

Ve lakin bu unutmak, sadece kalpte olur.

Aile efradını,  ahbap ve yaranını,

Yine tanır ve bilir bütün yakınlarını.

Rabbine karşı olan ibadet ve taatta,

Daha gayretli olup, işlemez günah, hata.

İnsanlara karşı da, daha dikkatli olur.

Öder kul borçlarını, bunda da yapmaz kusur.

Vardır tasavvufta da çeşitli ayrı yollar.

Lakin aynı kaynaktan hepsi feyiz alırlar.

Kaynak, Resulullahın mübarek kalpleridir.

Herkese, bu kaynaktan feyiz ve himmet gelir.

Eshap, bu feyizleri, kaynağından aldılar.

Tabiin-i kiramın kalplerine saldılar.

Onlar da bu nurları, tebe-i tabiine,

Böylece kalpten kalbe, ulaştı ta bugüne.

İşte, bu feyizlere kavuşabilmek için,

Bulunması lazımdır bir evliya kişinin.

Böyle bir evliyayı kim bulur ve severse,

Kavuşur o velinin kalbindeki feyize.

Sevgisi nisbetinde, ondan faidelenir.

Zira sevgi yoluyla, feyizler akıp gelir.)