Ok ile yaralayıp, sonra kesip yediler.

Salih peygamber ise, bütün bunlara rağmen,

Yine dua eyledi, onlara merhameten.

Dedi ki: (Ahir zaman Nebisi hürmetine,

Hidayet ver ya Rabbi, bunların kalplerine.)

Lakin o nasibsizler, yine inanmadılar.

Hatta bu Peygamberi, istihzaya aldılar.

Dediler ki: (Ey Salih, beklemekten usandık.

O bize vadettiğin azabı getir artık.

Her zaman diyorsun ki, azabınız çok yakın.

Hani, nerde o azap, gecikmesin o sakın.

Bak, biz senin deveni, kesip de yedik bile.

Sen hâlâ korkutursun, bizi o azap ile.)

Salih aleyhisselam, buyurdu ki: (Niçin siz,

Azabın gelmesinde acele edersiniz?

İstiğfar etseydiniz, keşke Hak teâlâya.

Hiç de uğramazdınız, böylece o belaya.

Allah'a iman edip, istiğfar etseniz hem,

Gelmez üzerinize, artık azap ve elem.)

Dediler: (Sen bu dini, atar atmaz ortaya,

Uğradı Semud kavmi, türlü türlü belaya.

Halbuki evvelce biz, rahat oturuyorduk.

Hiç böyle belalara, giriftar olmuyorduk.)

Salih aleyhisselam, buyurdu: (Hayır ve şer,

Allah'ın takdiri ve emriyle zuhur eder.

Yani her bir hadise, gelir Hak teâlâdan.

Lakin siz, bunlar ile olursunuz imtihan.)

O esnada bir vahiy geldi Salih Nebi'ye:

(Azap geleceğini, kavmine bildir) diye.

Salih aleyhisselam, toplıyarak kavmini,

Bildirdi o azabın, artık geleceğini.

Dedi: (Evlerinizde, üç gün daha kalınız.

Bu üç günün ilkinde, sararır suratınız.

İkinci gün kızarır, kararır üçüncü gün.

Ve helak olursunuz, dördüncüde topyekün.)

Semudlular dedi ki: (Bunları çok dinledik.  

Velakin o azaptan, bir işaret görmedik.

Yıllardır bir azapla, bizi korkutuyorsun.

Gelsin artık o azap, ne olacaksa olsun.)

Kâfirler, o gecenin sabahında kalktılar.

Bazı acayip haller görüp dona kaldılar.

Zira kalktıklarında o sabah yerlerinden,

Kanlar fışkırıyordu, devenin izlerinden.

Kızardı o ilk günü, hep ağaç yaprakları.

Ve yine kan kırmızı oldu kuyu suları.

Yüzleri de sapsarı olunca, o kâfirler,

Bunu, birbirlerine görüp haber verdiler.

Sonra, koşup sordular bunu Salih Nebi'ye:

(Bugünkü olanlara, ne diyorsun sen?) diye.

Salih aleyhisselam, buyurdu: (İşte bakın!

Bu, henüz ilk günüdür vadettiğim azabın.

Üçüncü gün sonunda, biliniz ki muhakkak,

Sizi helak edecek, azapla cenâb-ı Hak.)