O, hazret-i Ömer'in nurlu kerimesidir.

Hem de Resulullah'ın mübarek zevcesidir.

Eshaptan Huneys ile evlenmişti ilk kere.

Bu Huneys, katılmıştı Eshapla çok cenklere.

Nihayet şehid oldu, o Uhud savaşında.

Böylelikle Hafsa da, dul kaldı genç yaşında.

Hazret-i Osman ile hazret-i Ebu Bekr’e,

Teklif etti ise de babası birer kere,

(Düşüneyim) şeklinde vermişlerdi bir cevap.

Üzgündü bu sebepten, biraz Ömer bin Hattab.

O günlerde o Server, teşrif etti bir yere.

Üçü bir aradayken, hem hazret-i Ömer'e,

Sordular ki: (Ya Ömer, acaba ne ki sebep,

Seni ben, bu günlerde üzgün görüyorum hep?)

O da, Resulullah'ın sualine cevaben,

Arz etti bu halini o Server’e mecburen.

Dedi: (Kızım Hafsa'yı, Ebu Bekr ve Osman'a,

Söyledim, almadılar, bu hüzün verir bana.)

Çok sevdiği üçünü, sevindirmek üzere,

Şöyle sual eyledi ona dönüp bu kere:

(Ya Ömer, kerimeni, ben onların yerine,

İster misin vereyim, daha iyi birine?)

Çok hayrete düşürdü bu, hazret-i Ömer'i.

Zira yoktu o zaman, onlardan iyi biri.

Bir hikmet olduğunu anladı bu sözünden.

Dedi: (Ya Resulallah, isterim, verin hemen.)

Allah'ın Sevgilisi buyurdu ki: (Ya Ömer!

Onlar almadı ise, kerimeni bana ver.)

Böylece zevce oldu, Hafsa Resulullah'a.

Üçü, birbirlerine sevgili oldu daha.

Bir gün de, o Server'in elbisesi paçası,

Kıvrık olup, açıktı dizinden aşağısı.

Hafsa’nın hanesinde otururken bu halde, 

Sıddık girdi içeri, isteyerek müsade.

O böyle gördüyse de, Allah'ın Habibini,

Resulullah, bozmadı o andaki halini.

Az sonra izin alıp, girdi hazret-i Ömer.

Lakin yine bozmadı o halini Peygamber.

Başka sahabiler de geldiyse de evine,

Resulullah, halini değiştirmedi yine.

Gelince biraz sonra lakin hazret-i Osman,

Eteğini indirip, toparlandı o zaman.

Sordu hazret-i Hafsa Hakkın Sevgilisine:

(Bozmadınız o hali, Osman'dan gayrisine.

Lakin Osman girip de, görünce böyle sizi,

Ne için indirdiniz, hemen eteğinizi?)

Buyurdu ki: (Melekler haya eder Osman'dan,

Ben haya etmez miyim böyle yüksek bir zattan?)