Dinin küfür saydığı sözleri söyleyenin,

Yahut küfür sayılan işi icra edenin,

Kalbinde tasdik olup, (inanıyorum) dese,

Yine imanı gidip, küfre düşer o kimse.

Mesela, (Hak teâlâ, Arş'dan veya göklerden,

Bize bakıyor) demek, küfürdür bu sebepten.

Yine, (Filan müslüman, benim nazarımda, bir,

Yahudiden farksızdır) diyen de, olur kâfir.

Yalan olan bir söze, eğer ki, (Bu, doğrudur.

Allah dahi biliyor) derse, bu, küfür olur.

Melekleri veyahut Kur'anı tahkir etmek,

Küfr olur, hem Kur'anın bir harfini küçültmek.

Yine, çalgı çalarak Kur'an tilaveti de,

Asla caiz olmayıp, küfür olur elbette.

Hakiki Tevrat ile İncil'e inanmamak,

Kötülemek de yine, küfür olur muhakkak.

Yine, Peygamberleri tahkir etmeye varan,

Söz söyleyenin dahi, imanı gider o an.

Kur'anda isimleri geçen Peygamberlerden,

Birine inanmamak, küfr olur yine hemen.

Çok iyilik yapana, (Peygamberden iyidir.)

Diyen dahi, mazallah, imanını yitirir.

Peygamber olduğunu söylese biri şayet,

O ve inananlar da, girerler küfre elbet.

Ahirette olacak şeyler ile istihza,

Yani alay etmek de, küfürdür yine keza.

Kabir ve kıyamette olacağı bilinen,

Azaba, (akla, fenne hiç uygun değil) diyen,

Yani aklın ve fennin ardına sığınarak,

Bunları inkâr eden, küfre düşer muhakkak.

Hak teâlâ Cennette, elbet görülecektir.

Bunu inkâr eden de, küfre düştü demektir.

Yine, (Fen bilgileri, islami bilgilerden,

Hayırlıdır) diyenin, imanı gider hemen.

Yine, (Namaz kılsam da, hiç kılmasam da, birdir.)

Diyen de küfre girip, imanını yitirir.

(Zekat vermem) demek de, alamet-i küfürdür.

Bu söz de, söyleyenin imanını götürür.

(Keşke helal olsaydı faiz ile zulmetmek.)

Demek de küfürdür ki, bundan da kaçmak gerek.

Haramdan olan malı vererek bir fakire,

Bundan sevap bekleyen kimse de, girer küfre.

Haram'dan olduğunu bile bile o fakir,

Verene, hayır dua ederse, olur kâfir.

Ve meşhur sünnetlerden birini beğenmemek,

Küfr olur ki, bu gibi hallerden kaçmak gerek.