Kim haram bir şey yerken, (Bismillah) derse eğer,

O kimse küfre girip, imanını kaybeder.

Ancak bu hususiyet, haram-ı li aynihi,

Olan şeyler içindir, leş veya şarap gibi.

Mesela gasbedilmiş şey de haramdır esas.

Bunu yerken Besmele çekilse, küfür olmaz.

Çünkü aslı, kendisi haram değil o şeyin.

Sonra haram olmuştur, gasb edildiği için.

Bir kimsenin küfrüne razı olmak, küfürdür.

Yani bu, o kimsenin imanını götürür.

Ve yine bir kimseye beddua eyleyerek,

(Allah senin canını, küfürle alsın!) demek,

Hususunda, âlimler ihtilaf eylediler.

(Küfrüne razı olmak, küfür olur) dediler.

Ama daim, şiddetli azap olunsun diye,

Öyle beddua etmek, sebep olmaz küfür’e.

Biri, (Allah biliyor, o işi yapmadım) der,

Halbuki yaptığını bilirse, küfre girer.

Bir kimse, bir kadını, şahitsiz nikah etse,

Sonra, nikah olunan o kadınla o kimse,

(Şahidimiz Allah ve Peygamberdir) deseler,

İkisi de, bu sözden, hemen küfre girerler.

Zira Peygamberimiz bilmezdi gayb olanı.

(Gaybı bilirdi) demek, kaybettirir imanı.

Gaybı, yalnız Allahü teâlâ bilicidir.

Ve Onun bildirdiği kimseler ancak bilir.

Biri, (Çalınanları ve hem de gayb olanı,

Bilirim) derse eğer, gider hemen imanı.

Hatta onun sözüne, inansa biri eğer,

İnanan kimse dahi, imanını kaybeder.

(Bana, cin haber verdi) dese dahi farketmez.

Zira Peygamberler de, cinler de gaybı bilmez.

Allahü teâlâdır sadece gaybı bilen.

Bir de, bildirdikleri bilirler ayriyeten.

Biri, (Allah adına) yemin etmek istese,

Bir başka kimse dahi, bunu kabul etmese,

Ve, (Ben, senin Allah'a yeminini istemem.

Şerefe ve namusa yemin eyle) dese hem,

O kimsenin bu sözü, gayet tehlikelidir.

Zira böyle söylemek, imana zarar verir.

(Bana, senin didarın, can alıcı gibidir.)

Demek de küfür olup, gayet tehlikelidir.

Hazret-i Azrail’dir zira can alan melek.

Meleklerin hepsine, tazim ve hürmet gerek.

Biri, (Namaz kılmamak, hoş iştir) dese eğer,

O kimse, bu sözüyle imanını kaybeder.