konya Velîlerinden. Konya'ya Bağlı Ladik Kasabasında Doğdu. Doğum Târihi Belli Değildir. Hayâtı Hakkında Fazla Bir Bilgi Yoktur. 1897 Seferberliğinde, İki Ağabeyi İle Birlikte Cepheye Gitti. Babası, Üç Kardeşi; "ölmek Var, Dönmek Yok. Bana, Gâzi Ya Da Şehîd Babası Olma Şerefini Çok Görmeyiniz. Biz Sizleri Bu Günler İçin Büyüttük. Vatan, Millet, Din, Îmân, Kur'ân Ve İslâm Sizlerden Bugün Yolunda Kanlar Ve Canlar Fedâ Etmeyi Beklemektedir. Hakk'ın Rızâsı, Peygamber Efendimizin Hoşnudluğu İçin, Bu Uğurda Erlik Zamânıdır. Yolunuz Açık, Bileğiniz Kavî Olsun." Sözleri İle Yolcu Etti.
çeşitli Cephelerde Savaşanhacı Ahmed, Birinci Cihân Savaşında İki Ağabeyini De Kaybetti. Düşmanlar Yurdumuzdan Kovulduktan Sonra Uzun Süren Askerliği Sona Erdi Ve Memleketine Döndü. Vefâtına Kadar, Kendini Allahü Teâlânın Rızâsını Kazanmaya Ve Halka Hizmete Adadı. Herkese İlim, Ahlâk Ve Fazîlette Örnek Oldu. İnsanlara Doğru Yolu Anlatmaya Çalıştı. Ümmî İdi. Allahü Teâlânın İzniyle Tasavvuf Yolunda Derecelere Kavuşmuştu.
ladikli Ahmed Ağa, 1969 Senesi Haziran Ayının 8'inde Ladik'te Vefât Etti. Kabri, Ladik Mezarlığındadır.
kendini Sevenlerden Bir Grup Ziyâret İçin Ankara'dan Gelmişti. İçlerinden Biri Sohbeti Başkalarına Dinletmek İçin Teybe Almak İstedi. Fakathacı Ahmed Ağa Buna Râzı Olmadı Ve Kayıttan Vazgeçti. Gece Yarısına Kadar Süren Güzel Bir Sohbetten Sonra Misâfirler İzin İsteyip Ahmedağanın Yanından Ayrıldılar. Yolda Sohbetin Güzelliği Hakkında Aralarında Konuşurlarken, Teyp Sâhibi; "ben Bir Hırsızlık Yaptım. Râzı Olmadı Ama Ben Dayanamayıp, Yine Gizlice Teybin Tuşuna Bastım Ve Hepsini Kaydettim." Dedi. Bunu Öğrenen Arkadaşları Bu Hareketini Hiç Uygun Bulmadılar. Teyb Sâhibi Büyük Bir Mahcûbiyetle Teybin Tuşuna Bastı. Fakat Hiç Ses Yoktu. Bandın Her Tarafını Baştan Başa Kontrol Etti İse De Hiç Ses Çıkmadı. Ârızası Olup Olmadığını Kontrol İçin Kendi Sesini Kaydetti. Teyp Ârızalı Değildi. O Zaman Hepsi Allahü Teâlânın Velî Kulları İçin Engel Ve Zorluk Diye Bir Şeyin Olmadığını Anladılar. O'nun Rızâsının Hilâfına Hareket Mümkün Değildir.
kaynaklar
1) Konya Velîleri; S.279
