ırak Velîlerinden. On Dokuzuncu Yüzyılda Yaşamıştır. Osman Et-tavilî Hazretlerinin En Büyük Oğlu Ve Halîfesidir. 1836 (h.1252) Senesinde Tavila'da Doğdu. 1881 (h.1298) Senesinde Aynı Yerde Vefât Etti. Kabri, Tavila'da Babasının Kabrinin Yanındadır.
ilim Ve Fazîlet Sâhibi Bir Âileden Gelen Muhammed Bahâeddîn Et-tavilî, Zâhirî Ve Bâtınî İlimleri Babasından Tahsîl Etti. Babası Osman Et-tavilî Hazretleri Onun Yetişmesi İçin Husûsî Gayret Gösterdi. Nakşibendiyye Yüksek Yolu Usûlüne Göre Yetişen Muhammed Bahâeddîn Hazretleri, Bâzı İlimleri O Çevrede Bulunan Mahmud Deşî Gibi Âlimlerden Öğrendi. Zâhirî İlimlerde Derin Bir Âlim, Tasavvuf Yolunda Yüksek Bir Velî Oldu. Babası Ona Hilâfet Verip Talebe Yetiştirmekle Vazîfelendirdi. Babası Hayattayken Abdurrahmân, Ömer Ziyâeddîn Ve Ahmed Adındaki Kardeşlerinin Tâlim Ve Terbiye İşini Ve Yetiştirme Vazîfesini Ona Verdi. Kardeşleri Onun İlim Meclisinde Ve Sohbetlerinde Yetişerek Her Biri Üstün Zâtlar Oldular. Babasının Vefâtından Sonra İnsanlara İslâmiyetin Emir Ve Yasaklarını Anlattı Ve Talebe Yetiştirdi. Vakarlı, Kanâatkâr, İffetli, Dünyâya Gönül Vermeyen, Haram Ve Şüphelilerden Şiddetle Sakınan Bir Hayat Yaşadı. Pekçok İnsanın Hidâyete Kavuşmasına, Dünyâ Ve Âhirette Saâdete, Kurtuluşa Ermelerine Vesile Oldu. Arkasında Faydalı, Edep Sâhibi Çocuklar Bıraktı. Onlar Da Kendisi Gibi İlim Ve Fazîletin Yayılması İçin Çalıştılar. Çocuklarının Adları Şeyh Ali Hüsâmeddîn, Şeyh Sâdık, Şeyh Mazhar Ve Şeyh Câfer'dir. Talebelerinden Abdürrahîm Mevlevî Sohbetlerini mir'ât-ül-kâmil adıyla Toplamıştır.
muhammed Bahâeddîn Et-tavilî 1881 (h.1298) Senesi Rebîü'l-evvel Ayının Beşinci Cumâ Günü Tavila'da Vefât Etti. Babasının Kabrinin Yakınında Defnedildi.
kaynaklar
1) Sirâcü'l-kulûb; S.34
2) Ulemâünâ Fî Hidmet-il-ilmi Ved-dîn; S.523
