evliyânın Büyüklerindendir. İsmi Muhammed Şenâvî’dir. Mısır’da Doğdu. Doğum Târihi Bilinmemektedir. 1525 (h.932) Senesinde Mısır’da Vefât Etti. Ravh Denilen Yerdeki Dergâhının Bahçesine Defnedildi.
muhammed Şenâvî, Çok Yardımseverdi. Dâimâ Halkın İhtiyaçlarını Karşılamak İçin Koşardı. Herkese, Allahü Teâlâyı Devamlı Hatırlamaları İçin Zikir Telkini Yapardı. Kimseden Hediye Almazdı. Muhammed Şenâvî’nin Vâz Ve Nasîhatleri, Çoğunlukla Uzun Olurdu. Yatsı Namazından Sonra Başlıyan Sohbet, Sabaha Kadar Devâm Ederdi.
yine Abdülvehhâb-ı Şa’rânî Anlatır: “muhammed Şenâvî İle, Muhammed Bin Ebû Hamâil Dergâhında Vedâlaştım. O; “bu Son Buluşmamız Değildir. Bir Daha Buluşacağız” Buyurdu. Aradan Bir Süre Geçti. Ravh Mahallesine Gittim. Muhammed Şenâvî’nin Huzûruna Girdim. Son Anlarını Yaşıyodu. Bana Şöyle Duâ Etti: “allahü Teâlâ, Seni Gözetsin Ve Himâyesinden Bir Ân Dahî Ayırmasın. O’ndan Bunu Diliyorum. O’nun Huzûruna Vardığında, Sana Ayıplarını Örtmekle Muâmele Eylesin” Muhammed Şenâvî, O Gece Vefat Etti. Sabahleyin Halktan Habersiz Olarak Defnedildi. Halk Muhammed Şenâvî’nin Vefâtını Duyunca, Mezarını Ziyâret Etmek İçin Toplandılar. Mezar Başında Büyük İzdiham Meydana Geldi.”
muhammed Şenâvî Buyurdu Ki: “bu Yol, Baştan Sona Kadar İyi Huydan İbârettir.”
“dünyâdan Elime Geçenler, Bana Verilmiş Özel Bir Mal Değildir. Ben Bu Mallara, Yoksulların Da Ortak Olduğunu Görüyorum. Bunları, Benden Daha Fakir Kimseler Varsa Onlara Veririm. Zîrâ, Bu Rızıkları Bana Bu İş İçin Veren Allahü Teâlâdır. Beni Bu Hayır İşine Memur Eden, Fakirlere Yardımdan Başka Bir İşle Uğraştırmayan Yüce Rabbime Hamd Ve Senâlar Olsun.”
kerâmet Ve Menkîbeleri
zehirli Yemek
abdülvehhâb-ı Şa’rânî Şöyle Anlatır: “muhammed Şenâvî’nin Bulunduğu Beldenin Devlete Âit Gelirlerini, İbn-i Yûsuf Adında Bir Görevli Topluyordu. Bu Bölgede, Şâir Bitkisi Denilen Zehirli Bir Bitki Yetiştirilirdi. Bu Bitkinin Geliri İle, Devlet Erkânının Ve Askerlerin Geçimi Sağlanırdı. Bu Zehirli Bitkiyi Toplamaya Mecbur Edilen Halktan Ölenler Olurdu. Muhammed Şenâvî, Bu Bitkinin Ekilmesinin Yasaklanması İçin İbn-i Yûsuf’a Ne Kadar Söyledi İse Kâr Etmedi. Bunun Üzerine Muhammed Şenâvî De, Talebeleri Ve Halkla Berâber Şâir Bitkisi Toplardı. İbn-i Yûsuf Buna Çok Kızardı. Bir Gün İbn-i Yûsuf, Muhammed Şenâvî’yi Talebeleriyle Birlikte Yemeğe Dâvet Etti. Önlerine Zehirli Yemek Koydu. Muhammed Şenâvî Sofraya Oturduğu Zaman, Allahü Teâlânın İzni İle Yemek Kurtlandı. Bu Durumu Gören Muhammed Şenâvî; “artık Zamânı Geldi. Şâir Bitkisini Ektirmiyeceğim” Dedi. Osmanlı Sultânına, Bu Bitkiyi Toplamayı Yasaklatması İçin Gitmeye Karar Verdi. O Gece Sultan Rüyâsında Muhammed Şenâvî'yi Gördü. Muhammed Şenâvî, Sultâna; “bu İbn-i Yûsuf Emri İle Ekilen Şâir Bitkisi Toplama İşini İptâl Et” Dedi. Sultan Uyandığı Zaman, Vezîrlerine, Mısır Vâlisine Böyle Birşeyin Olup Olmadığını Sormalarını Emretti. Mısır Vâlisinden Haberin Doğruluğuna Dâir Bilgi Gelince, Sultan, Şâir Bitkisinin Ekilmesini Yasaklattı.”
kaynaklar
1) Câmiu Kerâmât-il-evliyâ; C.1, S.179
2) Tabakât-ül-kübrâ; C.2, S.132
3) İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; C.14, S.260
