hindistan'da Yaşayan Büyük Velîlerden. Ahmed-i Fârûkî Serhendî Hazretlerinin Torunu, Urvet-ül-vüskâ Muhammed Ma'sûm Fârûkî Hazretlerinin En Küçük Oğludur. 1649 (h.1059) Senesinde Serhend'de Dünyâya Geldi. Babasının Mübârek Teveccühleri Altında Yetişti. Zamânındaki İlimleri Öğrenerek Büyük Bir Âlim Oldu. Tasavvuf Yolunda Yüksek Derecelere Kavuşarak Zamânın Kutublarından Oldu. 1719 (h.1131) Senesinde Vefât Etti.
muhammed Sıddîk Kardeşlerinin En Küçüğü İdi. Muhterem Babasının İhtiyârlığı Zamânında Dünyâya Geldiği İçin, Babasının Ve Annesinin Çok Sevgilisi İdi. Babası Muhammed Ma'sûm Hazretleri, Diğer Oğullarına Müjdelediği Bütün Kemâlâtı Buna Da Müjdeledi.muhammed Sıddîk, Küçük Yaşta İlim Tahsîline Başladı.tefsîr, Hadîs, Fıkıh Gibi Zâhirî İlimleri Ve Zamânının Fen İlimlerini Öğrendi. On Sekiz Yaşında Büyük Bir Âlim Oldu. Bu Arada Babasının Teveccühleri İle Kalb İlimlerinde De En Yüksek Derecelere Çıktı. "vilâyet-i Ahmediyye" İsmi Verilen Üstün Makâmın Sâhibi Oldu. Bu Makâma Kavuşmadan Önce Rüyâda Peygamber Efendimizi Görerek Vilâyet-i Ahmediyye Makâmı İle Şerefleneceğinin Müjdesini Almıştı.
muhammed Sıddîk Hazretlerinin Mübârek Yüzü, Kaşları, Gözleri Ve Burnu Babasına Çok Benzerdi. Ömrünün Çoğu Hastalık İle Geçti. Bir Anda Birkaç Çeşit Hastalık Vücûdunda Olduğu Hâlde, O Hiç Şikâyet Etmez, Hâline Şükr Ve Sabrederdi. İbâdet Edebilecek Kadar Yer, Yiyeceklerin Pekçoğundan Perhiz Ederdi. Buyururdu Ki: "hastalık Sebebiyle Yaptığım Bu Perhizler Aynı Zamanda Kalbimi Temizledi."
ömrünün Sonuna Doğru Saltanat Merkezi Olan Delhi'ye Gitti. Zamanın Pâdişâhı Muhammed Ferruh Onun Talebesi Olmakla Şereflenmişti.
muhammed Sıddîk Hazretlerinin, Muhammed Mehdî Ve Muhammed Abdülbâkî İsminde İki Oğlu Vardı.
kaynaklar
1) Umdet-ül-makâmât; S.394
2) İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; C.17, S.120
