büyük Velîlerden. İsmi Mustafa Babasininki Ali'dir. Soyu Hazret-i Ebû Bekr'e Ulaşir. 1688 (h.1099) Senesinde Kudüs'te Do?du. 1749 (h.1162) Senesi Rebî'ül-evvel Ayinin Üçünde Pazartesi Gecesi Yatsi Namazindan Sonra Kâhire'de Vefât Etti. Karâfe-i Kübrâ Denilen Yere Defnedildi.
mustafa Bekrî Alti Aylik İken Babasini Kaybetti. Bunun Üzerine Amcasi Ahmed Bin Kemâlüddîn'in Yaninda Büyüdü. İlk Olarak, Abdürrahmân Bin Muhyiddîn Selîmî Ve Muhammed İbni Mevâhib'den İlim Tahsîl Etti. Muhammed İbni İbrâhim İle Ders Müzâkeresi Yaptilar. Hâfiz İbni Hacer'in sahîh-i Buhârîşerhini Okudu. Büyük Âlim Abdülganî Nablüsî Hazretlerinin Derslerini Tâkib Ederek, İleri Gelen Talebelerinden Oldu. Allahü Teâlânin Tevfîki Ve Yüksek Kâbiliyeti İle Az Zamanda Birçok İlim Tahsîl Ederek, Tefsîr Ve Hadîs İlimlerinde Derin Bilgilere Sâhib Oldu. Abdülganî Nablüsî Hazretlerinden, Muhyiddîn-i Arabî'nin tedbîrât-i İlâhiyye ve fütûhât-i Mekkiyye adli Eserlerinin Bâzi Bölümlerini Okudu. Tasavvuf Yolunu, Halvetiyye Yolunun Büyüklerinden Şeyh Abdüllatîf Halebî'den Ö?rendi.
mustafa Bekrî, Hac Farîzasini Yerine Getirdikten Sonra Misir'a Gitti. Burada Haci Baba Diye Meşhûr Olan Şeyh Mustafa İle Görüştü Ve Ona Talebe Oldu. Onun Yaninda "erbe'în" Denilen Riyâzetini Tamamladi. Hocasinin Emri İle Şam'a Gitti Ve Burada İnsanlara Do?ru Yolu Göstermeye Başladi.
mustafa Bekrî, Hocasi Abdüllatîf Halebî'den Hilâfet Alinca, Mânevî Yüksekli?in Verdi?i Aşkin Tesiri İle İnzivâ Hayâtini Tercih Etti. Devamli Allahü Teâlânin Zikri İle Meşgûl Oldu. Nefsinin Arzu Ve İsteklerine Karşi Mücâdele Etti. Tasavvuf Yolunda Talebe Yetiştirme İzni Aldi?i Zaman Çok Gençti. Hocasi Vefât Ettikten Sonra, Hocasinin Yerine Geçti. 1710 Senesinde Beyt-i Makdis'e Gitti. Burada İnsanlara Do?ru Yolu Anlatti. Sonra Yafa'ya Geçti. Yafa'da Necmüddîn İbni Hayreddîn-i Remlî İle Görüştü. Ondan İmâm-i Mâlik Hazretlerinin muvattâ ismindeki Eserinin Bir Bölümünü Okudu. Bu Kitabin Tamâmini Ders Olarak Okutmak Ve Hadîs-i Şerîf Rivâyet Etmek İçin İzin aldi. Sonra Şam'a Dönerek, İnsanlara Vâz Ve Nasîhatte Bulunmaya Başladi. 1714 Senesinde Şam'a Ve Oradan Halep Yoluyla Ba?dât'a Gitti. Ba?dat'ta Seyyid Abdülkâdir-i Geylânî Hazretlerinin Kabrini Ziyâret Etti. Mübârek Rûhundan Feyz Aldi.
mustafa Bekrî, İlim Ö?renmek Ve Büyük Zâtlarin Kabirlerini Ziyâret Etmek İçin Birçok Beldelere Gitti. Bu Ziyâretleri Sirasinda İstanbul'a Da Gelen Mustafa Bekrî, 1717 Senesinde Muharrem Ayinin On İkisinde İstanbul'dan Ayrilarak Şam'a Gitti. Orada Bulunan Hocasi Abdülkâdir Nablüsî İle Görüştü. 1732 Senesinde İkinci Defâ Hacca Gitti. Dönüşte Kudüs'e U?radi. Sonra Çeşitli Yerlere Seyahatler Yapan Mustafa Bekrî, En Sonunda Kâhire'ye Yerleşti Ve Burada Vefât Etti.
sefînet-ül-evliyâ kitabinin Müellifi Onun Hakkinda Şöyle Demektedir: "çok Sayida Zâtin Hayâtini Yazdim. Mustafa Bekrî Hazretleri Kadar Çok Seyahat Etmiş Bir Zâta Rastlamadim. Eşine Az Rastlanan Bir Zâttir. İlim Ve İrfân Bakimindan Çok Yüksek Derecelere Sâhiptir. Yapti?i Çok Sayida Seyahatlere Ra?men Pekçok Eser Yazdi. Birkaç Eserini Mütâlaa Ettim. Eserlerin Herbirisi Deryâ İdi. Mustafa Bekrî Hazretlerinin Halîfelerinin Sayisi Yirmi Kadardir. Her Biri Yüksek Derecelere Kavuşmuştur."
yûsuf Nebhânî De Şöyle demektedir: "mustafa Bekrî'nin Çok Sayida Eserini Gördüm. Bu Eserlerinden, Kendi El Yazisi İle Yazdi?i el-makâmât-ür-rûmiyye ismindeki Eserine Rastladim. Üzerinde, eşmûnî Hâşiyesi'nin Sâhibi Yûsuf Hafnî'nin El Yazisiyla Yazilmiş Bir Takrîzi Vardi. Mustafa Bekrî, Bütün Eserlerini Mescid-i Aksâ Civârindaki Ebüssü'ûdo?ullari Dergâhina Vakfetmiştir. Şimdi Bu Kitaplarin Ço?u Zâyi Olmuştur."
mustafa Bekrî Hazretlerinin Yazdi?i Eserlerden Bâzilari Şunlardir: 1) Elfiyetün Fit-tasavvuf, 2) El-vird-üs-seheri, 3) El-fark-ul-mü'zin Bit-tarebi Fil-farki Beynel-acem Vel-arab, 4) Sebîl-ün-necât Vel-ilticâ Fit-tevessül Bi Hurûf-il-hicâ, 5) Es-süyûf-ül-haddâd Fir-reddi Alâ Ehl-iz-zendika Vel-ilhâd, 6) Şerhun Alâ Hizb-il-imâm Eş-şa'rânî, 7) Şerhun Alâ Kasîdet-il-imâm Ebû Hâmid Gazâlî, 8) Şerhu Kasîdet-it-tâiyye Li İbn-i Fârid, 9) El-cevâb-üş-şâfî Vel-lübâb-ül-kâfî, 10) Keşf-üs-sadâ, 11) El-hullet-ül-fâniyye, 12) El-hediyyet-un-nediyye Lil-ümmet-il-muhammediyye.
kaynaklar
1) Mu'cem-ül-müellifîn; C.12, S.271
2) Silk-üd-dürer; C.4, S.190
3) Esmâ-ül-müellifîn; C.2, S.446
4) El-a'lâm; C.7, S.239
5) Câmiu Kerâmât-il-evliyâ; C.2, S.254
6) Sefînet-ül-evliyâ; C.4, S.122
7) Acâib-ül-âsâr; C.1, S.246
8) Târih-i Cebertî; C.1, S.246
9) İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; C.17, S.130
