Bu zat, bir sevdiğine yazdığı mektubunda,

Buyurdu ki: (Ölüm var bu hayatın sonunda.

Beş vakit farz namazı, hiç gevşeklik etmeden,

Cemaatle kılmalı, biraz geciktirmeden.

Tadil-i erkan ile kılınırsa hem eğer,

Hak teâlâ indinde bulur kıymet ve değer.)

Biri dedi: (Efendim, kılıyorum ben namaz.

Lakin alamıyorum manevi lezzet ve haz.)

Buyurdu ki: (Rabbini, yalnız namazda değil,

Her zaman hatırla ve Ondan hiç olma gafil.

Günah işlemekten de kurtarırsan kendini,

Ancak alabilirsin namazın lezzetini.

İmam-ı a’zam diye tanınan yüce İmam,

Gösterirdi abdest ve namaza çok ihtimam.

Abdest edeplerinden yapmayınca birini, 

Kaza etti, kırk yıllık namaz ibadetini.)

Yine bir sevdiğine yazdığı mektubunda,

Şöyle buyurmaktadır, namaz kılmak hakkında:

(Ey kardeşim bu dünya, iş, ibadet yeridir.

Ücret alınacak yer, elbette ahirettir.

Salih, iyi işleri yapmaya uğraşınız.

Allah’ın beğendiği amelleri yapınız.

Bu ameller içinde, en mühimmi, namazdır.

Namaz, dinin direği, müminin miracıdır.

Tadil-i erkan ile kılınmazsa bir namaz,

Borç ödenir ise de, hiç sevap kazanılmaz.

Şunu unutmayın ki, namaz, büyük ibadet.

Tadil-i erkanına lazımdır tam riayet.

Namaz, doğru ve düzgün eda olunduğunda,

O namaz, sahibine eder hem hayır dua.

Güzel kılınmaz ise, olur çirkin ve siyah,

O da, beddua eder o kimseye mazallah.)