Şiirler Menkîbeler - Şiirler Menkıbeler
Onu bana çağır!
  30 Mart 2018 Cuma , 22:03
Şiirler Menkîbeler - Şiirler Menkıbeler;Onu bana çağır!
    Dediler: (Babacığım, salih bir kimse vardı.

Halimize acıyıp, koyunları suladı.)

 

Birine buyurdu ki: (Git çağır onu bana!)

Kız, utana sıkıla geldi onun yanına.

 

Dedi: (Yardımınıza sevindi babam gayet.

Ücretini vermeye, ediyor eve davet.)

 

O önde, kız arkada, yürüdüler beraber.

(Siz kimsiniz?) diyerek, sordu Şuayb Peygamber.

 

Dedi: (Yakub neslinden, Musa bin İmran’ım ben.

Mısır’dan hicret ettim Firavun’un şerrinden.)

 

Buyurdu: (Bu yer girmez, onun mülk sahasına.

Müsterih ol, burada hiç zarar gelmez sana.)

 

İzin alıp, istedi biraz istirahati.

Çünkü çok meşakkatli geçmişti seyahati.

 

Kızlardan bir tanesi gelip Şuayb Nebi'ye,

Arz etti: (Onu bize, ücret ile tut!) diye.

 

(Babacığım, bu kişi çok hayırlı biridir.

Otlatır hayvanları, kuvvetli ve emindir.)

 

Şuayb Nebi, kızının beğendi bu fikrini.

Ve Musa Peygambere yaptı şu teklifini:

 

(Yanımda sekiz sene kal ve yardım et bana.

Kızlarımdan birini, nikah edeyim sana.)

 

Dedi ki: (Ben garibim, hiç yok ki dünyalığım.

Mehrini eda edip, düğünümü yapayım.)

 

Buyurdu ki: (Lüzum yok dünya mal-ü mülküne.

Sekiz yıl hizmet eyle, geçer mehir yerine.)

 

Peki deyip, evlendi o kızla en nihayet.

Yanında, sekiz sene kaldı ve etti hizmet.

 

Hizmete başlayınca o gün hazret-i Musa,

Şuayb aleyhisselam verdi ona bir asa.

 

Cennette bir ağaçtan yapılmıştı vaktiyle.

Ve hazret-i Âdem’den gelmişti elden ele.

 

Şuayb aleyhisselam, o gün sürülerini,

Ona teslim ederek, yaptı şu tembihini:

 

(Ya Musa, koyunları al götür otlatmağa.

Ve lakin şu kavşaktan sola dön, sapma sağa.

 

Çünkü o sağ tarafta, büyük bir ejderha var.

Korkarım o ejderden zarar görür hayvanlar.)

 

Musa aleyhisselam, peki deyip, oradan,

Ayrılıp, o noktaya vasıl oldu birazdan.

 

Ve lakin gelir gelmez sürüyle o kavşağa,

Hayvanları, ısrarla saptılar birden sağa.

 

Gayret sarfettiyse de çevirmeye o kadar,

Muvaffak olamadı, ilerledi hayvanlar.

 

Bir hikmet vardır deyip, bıraktı hallerine.

Sonra yatıp uyudu, toprağın üzerine.

 

Birazdan o ejderha o yere geldi birden.

Ve lakin asa dahi, canlanıp kalktı yerden.

 

O da oldu ejderha, büyüktü hem de gayet.

Saldırıp, ötekini öldürdü en nihayet.

 

Uyandı uykusundan hazret-i Musa dahi.

Ölü vaziyetinde gördü o ejderhayı.

Yorumlar
Kod: 41S7Z