bursa'da Yaşayan Evliyâdan. Aslen Bolu Vilâyetinin Göynük Kazâsından Olup, Orada Dünyâya Geldi.doğum Târihi Bilinmemektedir. Bursa'ya Yerleşti. Önceleri Ticâretle Meşgûl Olurdu. Sonra Kastamonulu Şeyh Hacı Halîfe'ye Talebe Olup, Tasavvuf Yoluna Girdi. Ölmeyecek Kadar Yer İçer, Az Şey İle Kanâat Edip Yaşardı. Dâimâ Riyâzet Hâlindeydi. Devâmlı Kur'ân-ı Kerîm Okumakla Meşgul Olurdu. 1511 (h.917) Senesinde Bursa'da Vefât Etti.kabri, Hisar İçinde, Orta Pazar'da Nakkâş Ali Mescidi Civârında, Osman Çelebi'nin Kabri Yanında Bulunmaktadır.
nefehât-ül-üns kitabının Mütercimi Lâmii Çelebi, Bu Zâtı Şöyle Anlatır: "aslen Anadolu Vilâyetinin Göynük Kasabasındandır. Bir Gün Bana latîfe Ederek, Kendisi Hakkında: "biz Göynüklü Kullardanız" Dedi. Kerâmet Ehli Bir Zât Olup, Kendisini Gizleyenlerden, Haramlardan Sakınan Müttekîlerden, Çok İbâdet Edenlerden Ve Cömertlerden İdi. Fakir Ve Zengin Herkese İkrâm Ve İhsân Ederdi. Her Kim Kendisine Bir Hediye Getirse, O Daha Fazlasını Hediye Ederek Mukâbelede Bulunurdu. Az Yiyip İçerdi. Zamânının Çoğunu, Talebelere İlim Öğretmekle Ve İbâdetle Geçirirdi. Başlangıçta, Zeyniyye Tarîkatından Şeyh Hacıhalîfe'nin Hizmetinde Bulunup, Ondan Çok İstifâde Etti.dünyâdan Elini Eteğini Çekip, Hocasının Yoluna Tam Uydu. Fakat Hâlinden Üveysî Meşrebli Olduğu Anlaşılıyordu. Yüksek Velîlerin Rûhlarından Feyz Alarak, Çok Mârifetlere Kavuşmuştu.
bir Ara Gözümde Bir Ağrı Peyda Olmuş Ve Bu Hâl Uzun Müddet Devâm Etmişti. Bir Gün Bana; "gençliğimde Ben De Gözlerimden Çok Çektim. Kullandığım İlaçların Hiçbiri Fada Vermedi. Sonunda, Bir Gün Yolda Giderken, Bir Gençle Karşılaştım. Bana; "gözlerinin İyi Olmasını Dilersen, Sünnet-i Müekkede Olan Namazların Son İki Rekatında Muavvizeteyn (felak Ve Nâs) Sûrelerini Oku. Cenâb-ı Hakk'ın İzniyle Şifâ Bulursun İnşâallah!" Dedi.onun Tavsiyesine Uyup Dediklerini Yaptım. Gözümün Ağrısı Geçti.siz De Böyle Yapın!" Deyince, Ben Biraz Haddi Aşarak: "o Genç Kimdi?" Diye Sordum. Rüstem Halîfe De: "şânı Yüce Bir Kişidir" Diye Cevap Verdi. Anladım Ki, Hızır Aleyhisselâm İmiş. Târif Edilen Şeyi Ben De Yaptım. Az Zaman Sonra, Allahü Teâlânın İzniyle, Gözlerimin Tam Sıhhate Kavuşması Nasîb Oldu.
gâyet Edebli Bir Kimseydi. Hâlini Her Zaman Gizlerdi. Sâdece Gerektiği Zamanlarda Konuşurdu. Hâlini, Çocuklara Kur'ân-ı Kerîm Öğretmekle Gizlemeye Çalışırdı.
bana "evlâd!" Diye Seslenirdi. Bu Sebeple Şöyle Vasiyet Etti: "evlâd! Beni Müslümanların Omuzlarına Yük Etme. Yakınca Bir Yere Defnedesin!" Bunun İçindir Ki, Onu, Hisar İçinde Ceddimize Mensup Bulunan Nakkâş Ali'nin Yaptırdığı Mescid Bahçesinde, Babam Merhum Osman Çelebi'nin Yanında Toprağa Verdim. Allahü Teâlâ Şefâatine Nâil Eylesin!"
kaynaklar
1) Nefehât-ül-üns; S.562
2) Şakâyik-ı Nu'mâniyye Zeyli (mecdî Efendi); S.355
3) Güldeste-i Niyâzî; S.227
4) Tâc-üt-tevârih; C.2, S.581
5) Câmiu Kerâmât-il-evliyâ; C.2, S.11
6) Sicilli Osmânî; C.2, S.377
7) İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; C.14, S.302
