hindistan Velîlerinden. 1719 (h.1131) Senesinde Vefât Etmiştir. Meşhûr Hadîs Âlimi Şâh Veliyyullah Dehlevî Hazretlerinin Babasıdır.

şöyle Anlatmıştır: “kutbüddîn Bahtiyâr Kâkî Hazretlerinin Kabrini Ziyârete Giderdim. Bir Gün Ziyâretim Sırasında Acabâ Benim Ziyâretim Ona Mâlum Olur Mu Diye Düşündüm. O Sırada Kabirden Bir Ses İşittim. Şu Mânâda Bir Şiir Okuyordu: “beni De Kendin Gibi Diri Bil. Sen Bedeninle, Ben De Rûhumla Geldim.”

oğlu Şâh Veliyyullah Dehlevî’ye Şöyle Anlatmıştır: “peygamber Efendimizin; “ben Daha Melihim. Kardeşim Yûsuf (aleyhisselâm) daha Sabihdir.” buyurduğunu İşittim. Bunu Duyunca, Hayret Ettim. Çünkü Melâhet Daha Çok Âşıkları Mest Eder. Yûsuf Aleyhisselâmı Gören Kadınlar Parmaklarını Kestiler. Resûlullah’ı Görenlerde Böyle Bir Hal Görülmedi, Diye Düşündüm. Peygamber Efendimizi Rüyâda Gördüm. Bu Husûsu Sordum. Buyurdu Ki: “benim Güzelliğim İnsanların Gözlerine Örtülüdür. Eğer Açık Olsaydı, İnsanlar Yûsuf’u (aleyhisselâm) Görünce Yaptıklarından Daha Çoğunu Yaparlardı.”

yine Şöyle Anlatmıştır: “kutbüddîn Bahtiyâr Kâkî Hazretlerinin Kabrini Ziyârete Gitmiştim. Kabrine Giderken Ayakkabılarım Çamura Batıp Kirlenmişti. Bu Sebeple Biraz Uzakta Durdum. Rûhâniyeti Görünüp; “biraz Daha Yakın Gel!” Buyurdu. Birkaç Adım Yaklaştım. O Sırada, Dört Meleğin Semâdan Bir Tahtı, Kabrin Yanına İndirdiklerini Gördüm. Tahtın Üzerinde Hâce Nakşibend Hazretleri Vardı. Aralarında Bir Şeyler Konuştular. Sonra Melekler O Tahtı Semâya Kaldırıp Götürdüler...”

kaynaklar

1) El-besâir (1991-istanbul Baskısı); S.16, 121, 161

2) El-kavl-il-celî; S.6

3) Enfâs-ı Erbea; S.43