evliyânın Büyüklerinden. İsmi, Ahmed Bin Abdürrahmân'dır. Doğum Târihi Ve Yeri Bilinmemektedir. 1539 (h. 946) Senesinde Terîm'de Vefât Etti. Zenbel Kabristanına Defnedildi. Kabri, Ziyâret Mahallidir. İlmi İle Amel Eden Bir Zât İdi. Kabir Ehlinin Hâllerini, Onların Azab Ve Sevinç Durumlarını, Allahü Teâlânın İzni İle Bilirdi. Çok Kerâmetleri Vardır.
şihâbüddîn Ba'levî'ye Birgün, Bâzı Kimselerin, Büyük Âlim Ahmed Bin Îsâ'ya Âit Olduğu Söylenen Kabrin, Hakîkatte Onun Kabri Olmadığını Söyledikleri Arzedildi. Bunun Üzerine Şihâbüddîn Ba'levî, Ahmed Bin Îsâ'nın Kabrini Ziyâret Etti. Kabri Ziyâret Esnâsında, Bir Heybet Hâli Onu Kapladı. Bu Hâli Geçtikten Sonra; "imâm Ahmed Bin Îsâ'nın Rûhâniyeti İle Görüştüm. Ona, Buranın Kabri Olup Olmadığını Sordum. O Da Bana; "evet, Kabrim Hakîkaten Burasıdır" Dedi. Sonra Ona Bir Hâcetimi, İhtiyacımı Arz Ettim. Bana, Hâcetimin Kolaylıkla Halledileceğini Söyledi" Dedi. Sonra Bûr Denen Köydeki Câmiye Gitti. Oturur Oturmaz O Hâceti Yerine Geldi.
şihâbüddîn Ba'levî, Terîm'deki Evinde, Huccet-ül-islâm İmâm-ı Gazâlî'nin Rûhâniyeti İle Görüştü. İmâm-ı Gazâlî'den Bütün Kitaplarını Okuduğunu Ve Bu Kitapları Okutmaya İzin Verdiğine Dâir İcâzet İstedi. İmâm-ı Gazâlî De Ona İcâzet (diploma) Verdi.
şihâbüddîn Ba'levî, Birisinden, Evine Kapı Yapmak İçin Tahta İstedi. O Şahıs Da; "kur'ân-ı Kerîmi Ezberlememi Temin Edersen, Sana İstediğin O Tahtayı Veririm" Dedi. Bunun Üzerine Şihâbüddîn Ba'levî O Şahsa; "ağzını Aç!" Buyurdu. Bu Şahıs Ağzını Açınca, Ağzına Üç Kere Ağzının Suyundan Sürdü. O Şahıs, Ondan Sonra Sür'atli Bir Şekilde Kur'ân-ı Kerîmi Ezberledi.
şihâbüddîn Ba'levî, Talebesi Abdullah Ayderûs'a Şöyle Dedi: "uzak Bir Memleketin Halkı, Senden İstifâde Edecek. Hadramut Halkı Seni Görmeyi Çok Arzulayacak." Nitekim, Bir Müddet Sonra, Şihâbüddîn Ba'levî'nin Dediği Çıktı. Abdullah Ayderûs, Hindistan'a Gitti. Oradaki Ahmedâbâd Şehrinde Vefât Edinceye Kadar Kaldı.
şihâbüddîn Ba'levî, Talebelerinden Bâzılarına, İnsanlara Fâideli Olabilecekleri İşleri Yapmak Husûsunda İzin Vermişti. İbn-i Şerîf'e, Yılanların Zarar Vermemesi Husûsunda Duâ Yazmaya İzin Vermişti. İbn-i Şerîf, Yılanın Zararından Korunmak İçin Mürâcaat Edenlere, Bâzı Âyet-i Kerîmeleri Yazıp Verirdi. Bu Yazıları Taşıyanları Yılanlar Sokmazdı. İbn-i Mudâda, Burnundan Hasta Olanlara Duâ Yazardı.
kaynaklar
1) Câmiu Kerâmât-il-evliyâ; C.1, S.328
2) Nûr-us-safîr; S.203
3) İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; C.14, S.375