O zamanda yetişen, evliyaya tac idi.

Her bir sözü, kararmış kalplere ilaç idi.

Bir gün, bir dostu ona, dedi ki: (Ey efendim!

Tek başıma, nafile hacca gitmek isterim.)

Ancak o, fakirlikten hiç azık almamıştı.

Zira azık alacak, para bulamamıştı.

Macid-ül Kürdi hemen, deriden su kabını,

Bu kimseye uzatıp, buyurdu ki: (Al bunu.

Bu, öyle bir kaptır ki, bir çok işlere yarar.

Her neyi arzu etsen, içi, onunla dolar.

Yani susadığında, içinde su bulursun.

Acıkınca da içi, yemekle dolar bunun.

Abdest ve gusül için ve temizlik için de,

Eline aldığında, su bulursun içinde.)

Bu kişi kabı alıp, koyuldu hac yoluna.

Gidip gelene kadar, bu kırba yetti ona.

Yine anlatıyor ki kendi oğlu Süleyman:

Babamın hanesinde bulunurdum bir zaman.

Bir ara kapımıza, geldi bir çok fakirler.

Babamdan, yemek için, birşeyler istediler.

Babam bana dedi ki: (Gir şu küçük odaya.

Oradaki sofrayı, alıp getir buraya.)

Bu söze hayret ettim, zira bilirdim ki ben,

Hiç yemek bulunmazdı, o odada katiyen.

Buna rağmen, itiraz etmeyip, (Peki) dedim. 

Babamın emri üzre, o odaya yöneldim.

Baktım, bir sofra vardı, doluydu yemeklerle.

Hem de öyle çoktu ki, yeter bu fakirlere.

Nitekim o fakirler, yemekleri yediler.

Allah'a şükrederek, sonra geri gittiler.

Az sonra, otuz fakir geldiler evimize.

Babam, aynı şekilde, emretti bendenize.

Tekrar girdim odaya, hiç tereddüt etmeden.

İkinci sofrayı da, alıp getirdim hemen.

Onlar da yemekleri yiyip, geri gittiler.

Bunlar, yüksek babamın kerameti idiler.

Bu zat, bir sohbetinde, şöyle etti nasihat:

(İslama hizmet için, üç vasıf olması şart.

Evvela güler yüzlü, tatlı dilli olmaktır.

Bu, muvaffak olmakta, en büyük vasıtadır.

İkincisi cömertlik, cimri hizmet edemez.

Zira o, kendisinden gayriyi düşünemez.

Tam ihlaslı olmaktır, hizmette üçüncü şart.

Yani beklememektir, bu yolda bir menfaat.

Kim ki, islamiyet’i dökerse ticarete,

Dünya ve ahirette, düşer çok felakete.

Hizmet, vermekle olur, almakla değil zinhar.

Sahabe, canlarını verip şehid oldular.

Bu uğurda can vermek, en büyük rütbe, şeref.

Din, ihlaslı olmaktır, budur gaye ve hedef.)