endülüs'teki Evliyânın Büyüklerinden. Künyesi Ebü'l-hasan Olup, İsmi, Ali Bin Abdullah Eş-şüsterî En-nümeyrî El-endülüsî'dir. Mâlikî Mezhebinden Olan Ali Bin Abdullah, Tasavvuf İlmini Ve Edebi, Ebû Muhammed Bin Sebîi'den Öğrendi. Aynı Zamanda Fıkıh Âlimi Ve Şâir Olan Ebü'l-hasan Ali'nin Doğum Târihi Belli Değildir. 1269 (h.668) Senesinde, Hacdan Dönerken Dimyât'da Vefât Etti Ve Oraya Defnedildi. Hayâtı Hakkında Fazla Bilgi Olmayanebü'l-hasan; Verâ, Zühd Ve Takvâ Sâhibi Bir Zât İdi. Kerâmetleri Ve Menkıbeleri Çoktur.
ünvân-üd-diyâne adlı Eserin Yazarı Şöyle Anlatır: "şüsterî, Bir Gün Talebeleriyle Yolculuğa Çıktı. Daha Önce Sevdiklerinden Ahmed İsminde Bir Zât Esir Düşmüştü. Bu Yolculuk Sırasındaebü'l-hasan Ali; "ey Ahmed!artık Bize Gel!" Diye Birkaç Defâ Yüksek sesle Söyledi. Talebeleri Bu Sözleri İşitince; "efendim! Ahmed Kimdir? Buralarda Öyle Birisi Yoktur" Dediler. Bunun Üzerine Ebü'l-hasan Ali; "yarın İnşâallah Sizin Kendisiyle Sevineceğiniz Kimse Olacaktır." Dedi. Ertesi Gün Kâbis Denilen Köye Vardılar. O Köye Giderken, Daha Önce Esârette Olan Kişi Koşarak Geldi.ebü'l-hasan Ali Talebelerine; "haydi Şimdi Sevinin, Bu Kardeşinizle Müsâfeha Ediniz. O Esâretten Kurtulmuştur." Dedi.
şöyle Anlatılır: "câye Denilen Şehirde, Ebü'l-hasan Bin Alâl İsminde, Dînine Bağlı Ve Emâneti Koruyan Bir Zât Vardı. Bir Gün Şüsterî Hazretlerinin Talebelerine Ders Okuttuğu Yere Geldi Ve Onu Ders Okuturken Buldu. Ebü'l-hasan'ın İlmini Ve Talebeye Öğretiş Usûlünü Çok Beğendi. Ebü'l-hasan'a Ve Talebelerine, Allahü Teâlânın Rızâsı İçin Yirmi Dirhem Ve Bâzı Yiyecekler Getirmeyi Niyet Etti. Daha Sonra Niyet Ettiği Şeylerin Yarısını Getirip Aralarında Taksim Etmeyi Ve Diğer Yarısını Da Sonra Getirmeyi Düşündü. O Gece Rüyâsında Peygamber Efendimizi Yanında Hazret-i Ebû Bekr Ve Ali Olduğu Hâlde Gördü. Ebü'l-hasan Bin Alâl, Rüyâsında Görmenin Sevinciyle Resûlullah Efendimize Koştu Ve; "yâ Resûlallah, Allahü Teâlâya Benim İçin Duâ Buyurun!" Diye Arz Edince, Resûlullah Efendimiz Hazret-i Ebû Bekr'e Dönüp; "ey Ebû Bekr, Ver!" Buyurdu. Hazret-i Ebû Bekr Bir Çöreği Mübârek Eliyle İki Parçaya Böldü Ve Yarısını Ebü'l-hasan Bin Alâl'a Verdi. O Esnâda Ebü'l-hasan Bin Alâl Uyandı Ve O Çörek Parçasını Yanıbaşında Buldu. Hemen Hanımını Ve Çocuklarını Uyandırdı Ve Rüyâsını Anlattı. Bu Rüyâ Ve Sonundaki Hakîkat, Ebü'l-hasan Bin Alâl'ın Îmânını Kuvvetlendirdi. Bundan Sonra İbâdet Aşkı Daha Da Artıp, Allahü Teâlâya Şükredip Devamlı İbâdete Koyuldu. Ertesi Gün Ebü'l-hasan Bin Alâl, Ali Eş-şüsterî'nin Huzûruna, Vermeği Kararlaştırdığı Para Ve Yiyeceklerin Yarısıyla Geldi Ve Onları Verdi. O Zaman Ali Eş-şüsterî; "ey Ebü'l-hasan Bin Alâl, Biraz Yakına Gel. Eğer İlk Önce Getirmeyi Niyet Ettiklerinin Hepsiyle Gelseydin, Çöreğin Diğer Yarısına Da Kavuşurdun." Buyurdu."
ebü'l-hasan Ali, Hacdan Dönerken, Hasta Bir Hâlde Şam'dan Dimyat'a Gidiyordu. Dimyat Sâhiline Geldiğinde, Orada Bulunan Köyün İsmini Sordu. Et-tiynetû Dediler. Orada Vefât Etti. Talebeleri, Omuzları Üzerinde Cenâzeyi Dimyat'a Getirdiler Ve Oraya Defnettiler.
ebü'l-hasan Ali, Birçok Eser Yazmıştır. Bunlardan Bâzıları Şunlardır: 1) El- Urvet-ül-vüskâ, 2) El-makâlid-ül-vücûdiyye Fî Esrâr-is-sûfiyye, 3) Dîvân-ı Şiir, 4) Er-risâlet-ül-kudsiyye Fî Tevhîd-il-âmmeti Vel-hâssatı Vel-merâtib- İl-îmâniyye Vel-islâmiyye Vel-ihsâniyye, 5) Er-risâlet-ül- İlmiyye.
kaynaklar
1) Mu'cem-ül-müellifîn; C.7, S.135
2) Esmâ-ül-müellifîn; C.1, S.711
3) El-a'lâm; C.4, S.305
4) Câmiu Kerâmât-il-evliyâ; C.2, S.178
5) Lisân-ül-mîzân; C.2, S.240
6) İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; C.8, S.107
