Bildirdi: (Mü'minlere, mescit inşa et) diye.

Mescidin inşasına, başladı Salih Nebi.

Yardım ediyorlardı, ona melekler dahi.

Mescidin yapılması, tamam oldu nihayet.

Mü'minler, o mescitte ederlerdi ibadet.

Salih Nebi gece gün, konuşup kavmi ile,

İmana çağırırdı, onları tatlı dille.

Ve lakin o insanlar, hem inanmıyorlardı,

Hem de bu Peygamberle, alay ediyorlardı.

Bir gün de, kendisine dediler ki: (Bizi sen,

Bilinmeyen bir dine çağırırsın esasen.

Bize, putlarınızı bırakınız diyorsun.

Ad kavmi helakiyle, bizi korkutuyorsun.

Halbuki kum üstüne yapılmıştı o evler.

Elbet rüzgar onları, yıkıp, yerle bir eder.

Bizim evlerimizse, dağlara oyulmuştur.

Rüzgarın dağ yıktığı, hiç vaki olmuş mudur?

Ey Salih, senin aklın ermez böyle şeylere.

-Haşa-Rabbinin dahi, gücü yetmez bizlere.)

O anda şiddetli bir ses ile irkildiler.

Bütün putlar, bu sesle, yüz üstü devrildiler.

Diyordu ki: (Putlara, yapılmaz hiç  ibadet.

Salih, Hak teâlâ'nın Peygamberidir elbet.)

Semud'lular bu hali görünce, hepsi bir bir,

Dediler: (Olsa olsa, bu, Salih'in sihridir.

Doğru bir kişi idi, halbuki o evvelden.

Şimdi, yalancılığı ortaya çıktı hepten.)

Salih aleyhisselam, asasını o ara,

Yukarı kaldırarak, bağırınca onlara,

Kalplerine büyük bir korku düşüp o zaman,

Herbiri, bir tarafa kaçıştılar oradan.

Ertesi gün, tekrardan biraraya geldiler.

Ve Salih Peygamberden, mucize istediler.

Dediler ki: (Peygamber olduğun doğru ise,

Gelip vahşi hayvanlar, söylesin bunu bize.)

Seslendi Salih Nebi: (Ey vahşiler, geliniz!

Peygamber olduğuma, şehadet eyleyiniz.)

O esnada bir arslan, koşup geldi önüne.

Dedi: (Buyur ey Salih, muntazırım emrine.

Sen, Allah tarafından gelen bir peygambersin.

İnsanları küfürden, hakka davet edersin.)

Bu hadise, onların gitti gariplerine.

Dediler ki: (Bakınız, şu Salih'in sihrine.)

Onlar böyle deyince, arslan dahi aniden,

Onların üzerine, hücuma geçti hemen.

Kâfirler çok korkarak, evlerine gittiler.

Hatta kapılarını, derhal kilitlediler.

Lakin arslan, terk edip gitmeyince o yeri,

Korkup, yaptıklarına pişman oldu herbiri.

Dediler ki: (Ey Salih, senden özür dileriz.

Bizi bundan halas et, seni dinleyeceğiz.)

Salih Nebi, arslana işaret etti hemen.

Hayvan, boyun bükerek uzaklaştı o yerden.