evliyânın Büyüklerinden. İsmi Ali, Künyesi Ebü'l-ferec, Lakabı Zahîrüddîn’dir. Harezm’de, Herat’ta Yaşadı. Doğum Târihi Bilinmemektedir. 1397 (h.800) Senesinde Herat Civârında Kazergâh’da Vefât Etti. Dergâhı Bahçesine Defnedildi.

zahîrüddîn Halvetî Önce Pîr Seyfeddîn Halvetî’nin Sohbetlerine Katıldı. On Beş Sene Sonra Hocasının İzniyle Pîr Ömer Halvetî Hazretlerine Talebe Oldu. Kendisinden İcâzet, Diploma Aldı Ve İnsanlara Hak Yolun Bilgilerini Öğretmeye Memur Edildi. Güzel Ahlâkı İle Meşhur Oldu. Çok Güzel Kur’ân-ı Kerîm Okurdu.

zeynüddîn Ebû Bekr Onun Hakkında; “zahîrüddîn Gibi Birini Bu Cihân Görmemiştir.” Buyurdu.

kendisi Anlatır: “allahü Teâlâ Ben Âcize Kırâat-ı Seb’a İle Kur’ân-ı Kerîm Okumayı Nasîb Etti. Bir Gece Rüyâmda Resûlullah Efendimizi Gördüm. Bana; “ey Zahîrüddîn! Gel Kur’ân-ı Kerîm Kırâatı Nasıl Olur Sana Öğreteyim?” Buyurdu. Ben De Efendimizden Dinledim.”

zahîrüddîn Halvetî Hazretleri Senelerce Kimseyle Görüşmedi. Bir Yere Kapanıp Başka Şeylerle Meşgûl Olmaz, İbâdet Ederdi. Çok Kere Su İçinde Pişmiş Birkaç Tâne Buğday Yer, Başka Bir Şey Yemezdi. Ömrünü İbâdetle Geçirdi.

kaynaklar

1) Lemezât, Üniversite Kütüphânesi, No: 1394, V.132